گرفت و دو سال در راه گذراند تا در سال 622ق / 1225م به مغولستان رسید.

دانشگاه ها: ایجاد دانشگاه ناپل.

وقایع نظامی

حمله مغول: مغولان به سرزمین قبچاق ها و روس ها حمله کردند.

درگذشتگان

ابن ابوالحوافر؛

ابن عساکر (عبدالرحمن)؛

ابن قدامه؛

ادریس بن یوسف حفصی؛

صاعدبن توما؛

منتصر موحدی؛

منصوربن عثمان ایوبی.

ابن ابوالحوافر

عثمان بن هبه اللّه بن احمدبن عقیل قیسی، معروف به ابن ابوالحوافر. در دمشق به دنیا آمد و بزرگ شد. نزد استادان بزرگ پزشکی آموخت و بزرگ ترین پزشک عصر خود شد و به خدمت ملک عزیز عثمان بن ملک ناصر صلاح الدین درآمد و در مصر با او بود و از طرف او ریاست پزشکی داشت و در خدمت او بود تا سال 595ق که عزیز درگذشت. پس از او به خدمت ملک کامل محمدبن ابی بکر ملک عادل درآمد تا زمانی که خود در قاهره درگذشت. 2

ابن عساکر (عبدالرحمن)

ابومنصور، عبدالرحمن بن محمد بن حسن بن هبه اللّه دمشقی فخرالدین بن عساکر. بزرگ شافعیان در زمان خود. وی برادرزاده مورخ، حافظ علی بن عساکر (متوفای 571ق) است. عبدالرحمن میان بیت المقدس و دمشق در رفت وآمد بود و در هر دو جا تدریس می کرد. وی اولین مدرّس مدرسه عذراویه بود که ست (بانو) عذرا، دختر شاهنشاه بن نجم الدین ایوب و خواهرزاده صلاح الدین ایوبی، آن را بنا نهاده بود. ابن عساکر از رفت وآمد در اطراف منازل حنابله پرهیز می کرد تا با فحاشی به او دچار گناه نشوند؛ زیرا عوام حنابله، خاندان عساکر را به علت اینکه از شافعیان اشاعره بودند، دشمن می داشتند. وی در هفتاد سالگی درگذشت. 3

ابن قدامه

ابومحمد، عبداللّه بن احمد بن محمدبن قدامه دمشقی جماعیلی
(منسوب به جماعیل، روستایی نزدیکی نابلس) موفق الدین. فقیهی از بزرگان فقهای حنابله. با پدرش به دمشق کوچ کرد و در آنجا دانش آموخت. همچنین به بغداد رفت و نزد استادان آن فقه و حدیث آموخت و در این دو علم سرآمد شد تا اینکه امام و حجت شد. وی با حساب و سیارات و منازل آن آشنایی داشت. تألیفاتی دارد؛ ازجمله: المغنی در فقه، فضائل الصحابه، ذمّ ما علیه مدّعوالتصوف، ذمّ التأویل، الکافی در فقه، البرهان فی فضائل القرآن، المقنع در فقه که برادرزاده اش شمس الدین (متوفای 682ق) آن را شرح کرده است و جز اینها. 4

ادریس بن یوسف حفصی

ادریس بن یوسف بن عبدالمؤمن یکی از امیران تونس در عهد دولت بنی حفص. در سال 618ق به امارت تونس رسید و به مقاومت در برابر شورشی، یحیای میورقی معروف به ابن غانیه که معضلی شده بود و بر سرزمین افریقیه شبیخون می زد، پرداخت و او را از ولایت خود دور ساخت. از آثار او دو برج است که بر درب مهدیه بنا نهاد و برج «الذهب» که در اشبیلیه ساخت. 5

صاعدبن توما

ابوالکرم و ابوالفرج، صاعدبن یحیی بن هبه اللّه بن توما بغدادی، پزشک نصرانی که خوب درمان می کرد و دردشناس بود. به خدمت خلیفه عباسی ناصر لدین اللّه درآمد و نزد او تقرب یافت و چند کار به او محول کرد. دو تن از سپاهیان او را به قتل رساندند. این دو تن جیره خود را از او درخواست کرده بودند و جیره ها جلوی او بود؛ ولی او به آنان سخن ناپسند گفت، و آنان در کمین نشستند و او را کشتند و خود نیز کشته شدند. 6

منتصر موحدی

ابویعقوب، یوسف (ثانی) منتصربن محمد ناصربن یعقوب منصوربن یوسف (اول) بن عبدالمؤمن بن علی. پس از مرگ پدرش در سال 611ق، درحالی که شانزده ساله بود بر تخت نشست. وزیران بر او غلبه کردند و او به کارهای مورد علاقه جوانی پرداخت. در عهد او دولت موحدون به آخر عمر رسیدند و ابهت شان فرو ریخت و اسپانیایی ها در اندلس بر استحکاماتی که آنان گرفته بودند، چیرگی یافتند و در همه جبهه ها شکست خوردند. در روزگار منتصر در سال 613ق، بنی مرین در جبهه فاس ظهور کردند و در اندلس، موحدون در جنگ قصر ابودانس در سال 614ق شکست خوردند. این از بزرگ ترین شکست ها بود که به جنگ عقاب نزدیک بود و در این جنگ همه مسلمانان کشته شدند. در عهد او شیخ ابواحمد عبدالواحدبن ابی حفص