پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی 257.
[2] ــ مستدرکات علم رجال الحدیث 6/166.
[3] ــ تنقیح المقال 2/362.
[4] ــ الجرح و التعدیل 6/280.
[5] ــ تنقیح المقال 2/362.
[6] ــ مجمع الرجال 4/305.
[7] ــ الکامل فی الضعفاء الرجال 5/244.
[8] ــ مستدرکات علم رجال الحدیث 6/166.
[9] ــ الذریعه 6/356.
[10] ــ رجال النجاشی 2/146.*

دیگر منابع: نقد الرجال 262 لسان المیزان 4/399 الثقات 8/492 منهج المقال 256.

عیسی ـ همدانی (زنده در قرن دوم هجری)

عیسی بن ولید همدانی کوفی.

رجال شناسان آورده اند که عیسی بن ولید اهل کوفه بود1 و فردی مورد اعتماد به شمار می رفت.2 از اساتید وی اطلاعی نداریم. فردی به نام احمد بن فضل (فضیل) خزاعی3 که از اصحاب امام کاظم(علیه السلام)بوده،4 از وی روایاتی نقل کرده است. ایشان دارای کتاب الحدیث5 بوده است. تاریخ وفات همدانی مشخص نیست، ولی چون احمد بن فضل هم از امام کاظم(علیه السلام) و هم از عیسی روایت کرده است، حیات وی را نیز می توان در قرن دوم تخمین زد.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/147 رجال ابن داود 269.
[2] ــ رجال ابن داود 269 هدایة المحدثین 127.
[3] ــ رجال النجاشی 2/147 نضد الایضاح 250.
[4] ــ رجال الطوسی 344.
[5] ــ الذریعه 6/356.*

دیگر منابع: ایضاح الاشتباه 233 مجمع الرجال 4/380 منتهی المقال 171 جامع الرواة 1/654 نقد الرجال 263 منهج المقال 256 تنقیح المقال 2/364 مستدرکات علم رجال الحدیث 6/175.

عیص ـ بجلی (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

ابوالقاسم عیص بن قاسم بن ثابت بن عبید بن مهران بجلی کوفی عربی.

وی اهل کوفه، پسر خواهر سلیمان بن خالد أقطع1 و از یاران خاص امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) بود.2 عیص از اصحاب امام صادق3 و امام کاظم(علیهما السلام)4 بود و از آن دو امام5 و یوسف بن ابراهیم6 روایت نقل کرده است. روایتگرانی چون صفوان بن یحیی،7 سماعة8 و حکم بن مسکین9 روایات او را نقل کرده اند. او روایتگری موثق بود.10 اثری به نام کتاب الحدیث از خود بر جای گذاشت11 که صفوان بن یحیی و ابن ابی عمیر آن را روایت کرده اند.12

پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی 264.
[2] ــ رجال النجاشی 1/413.
[3] ــ رجال البرقی 41.
[4] ــ الذریعه 6/356.
[5] ــ رجال النجاشی 2/159 خلاصة الاقوال 131.
[6] ــ معجم رجال الحدیث 13/216.
[7] ــ همان.
[8] ــ جامع الرواة 1/656.
[9] ــ اختیار معرفة الرجال 362.
[10] ــ رجال النجاشی 2/159.
[11] ــ الذریعه 6/356.
[12] ــ الفهرست (طوسی) 121.*

دیگر منابع: تنقیح المقال 2/364 نقد الرجال 262 مجمع الرجال 4/308 رجال ابن داود269.

عیینه ـ مهلّبی (م حدود 200هـ )

ابومنهال عیینة بن منهال مهلّبی از عالمان و راویان تاریخ گذشتگان، امثال و انساب بود.1 از افرادی مانند ابوسلیمان جعفر بن سعد2 و ابوعمرو مدینی روایت نموده است، چنان که روایتگرانی همچون علی بن اسماعیل عدوی3 و جعفر بن محمد عاصی از وی روایت کرده اند.4 کتاب های الابیات السائرة، المباینات، الامثال السائرة و السراب تألیف اوست.5 ابومنهال در حدود سال 200هـ درگذشت.6

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (الندیم) 120.
[2] ــ الاغانی 22/107.
[3] ــ الموشح 200.
[4] ــ الاغانی 22/107.
[5] ــ الفهرست (الندیم) 120.
[6] ــ تاریخ التراث العربی 2/1/145.*

دیگر منابع: دائرة المعارف بزرگ اسلامی 2/166 ایضاح المکنون 2/305.

غالب ـ عکلی (زنده در قرن دوم هجری)

ابوحزام غالب بن حارث عکلی.

وی در زمان خلافت مهدی عباسی (158 ـ 169هـ ) می زیست1 و راوی کلام کسائی، ابوعمرو بن علاء (زبان بن عمار تمیمی) و دیگران بود.2 ابوحزام از جمله شاعرانی بود که در سروده هایش از الفاظ نامأنوس، وحشی و نادر که با طبع انسان سازگاری ندارد، بهره می بُرد.3 کلام او در مسائل لغوی حجت بود و به سروده هایش استشهاد می شد.4 او قصیده ای در مورد ابوعبیدالله، کاتب مهدی عباسی سرود.5 مجموعه ای شعر که حاوی پنجاه ورقه می باشد، اثر اوست.6

پی نوشت ها

[1] ـ الموشح 436.
[2] ــ تاریخ التراث العربی 2 / 4 / 236.
[3] ــ الموشح