در هجو انصار سر باز زد، وی به رغم جوانی، به آن مبادرت کرد.10 او در سال 90هـ درگذشت.11 دیوان شعر اثر اوست.12

پی نوشت ها

[1] ـ الاعلام 5/123.
[2] ــ تاریخ الادب العربی (بروکلمان)1/204.
[3] ــ الاغانی 8/280.
[4] ــ تاریخ مدینة دمشق 48/104.
[5] ــ الاغانی 8/280.
[6] ــ وفیات الاعیان 1/321.
[7] ــ تاریخ مدینة دمشق 48/104.
[8] ــ تاریخ الادب العربی (بروکلمان) 1/204.
[9] ــ الشعر و الشعراء (ابن قتیبه) 325.
[10] ــ تاریخ مدینة دمشق 48/104.
[11] ــ معجم المؤلفین 8/42.
[12] ــ تاریخ الادب العربی (بروکلمان) 1/204.

دیگر منابع: نقائض جریر و اخطل 97 الموشح 227 تاریخ الاسلام 6/284 تاریخ الطبری 7/290 سیر اعلام النبلاء 4/589 المزهر 2/429 البیان و التبیین 1/158 العقد الفرید 1/338 خزانة الادب 11/132 جمهرة انساب العرب 305 الکامل فی التاریخ 4/310 الامالی (سید مرتضی) 1/267 و 343 الامالی (قالی) 2/179 عیون الاخبار 1/319 الفرج بعد الشده 2/338 طبقات فحول الشعراء 2/451 انساب الاشراف 4/1/372 سمط اللآلی 1/44.

غیاث ـ بجلی (قرن دوم و سوم هجری)

ابومثنّی غیاث بن کلّوب بن فیهس بجلّی.

از مردمان کوفه1 و به تصریح شیخ طوسی، از محدثان اهل سنت و عامی مذهب بود، ولی روایاتش مورد قبول و غیرقابل طرد است، به دلیل آنکه فردی مورد اعتماد و محتوای روایاتش به گونه ای است که امامیه آن را پذیرفته اند.2 گروهی هم احتمال داده اند که وی امامی مذهب بود.3 شیخ طوسی در رجال خود، نام وی را در زمره کسانی ذکر کرده که از ائمه(علیهم السلام)روایتی نقل نکرده اند.4 وی از کسانی چون اسحاق بن عمّار5 و مطرّف بن سمرة بن جندب6 روایت کرده و افرادی مانند حسن بن موسی خشّاب،7 یعقوب بن یزید8 و حسن بن علی اشعری از او روایت و مطالبی اخذ نموده اند.9 وی دارای کتاب الحدیث بوده است.10 تاریخ وفات غیاث مشخص نیست ولی از آنجا که به واسطه اسحاق بن عمار از امام صادق(علیه السلام)روایت کرده است،11 می توان وی را از محدثان قرن دوم و سوم به شمار آورد.

پی نوشت ها

[1] ـ الاکمال 6/131.
[2] ــ العدّه 1/149.
[3] ــ تنقیح المقال 2/367.
[4] ــ رجال الطوسی 489.
[5] ــ الفهرست (طوسی) 123.
[6] ــ الاکمال 6/131.
[7] ــ رجال النجاشی 2/166.
[8] ــ جامع الرواة 1/659.
[9] ــ الاکمال 6/131.
[10] ــ الذریعه 6/365.
[11] ــ الاستبصار 1/484.*

دیگر منابع: معالم العلماء 80 لسان المیزان 4/423 ایضاح الاشتباه 250 مجمع الرجال 5/6 نضد الایضاح 252 رجال ابن داود 270 نقد الرجال 264 منهج المقال 257 توضیح المشتبه 6/145 میزان الاعتدال 3/338.

غیاث ـ تمیمی (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

ابومحمد غیاث بن ابراهیم تمیمی اسدی بصری عربی.

اهل بصره بود،1 ولی در کوفه اقامت داشت.2 وی صحابی3 و راوی امام صادق(علیه السلام)4 بود و از امام کاظم(علیه السلام) و اسحاق بن عمار روایت نقل کرده است.5 محمد بن خالد برقی، عبدالله بن سنان، محمد بن ابی عمیر و دیگران از او روایت نقل کرده اند.6 نجاشی وی را توثیق کرده و گوید که کتابی در زمینه حلال و حرام داشته که به باب های مختلفی تنظیم شده بود.7 مقتل امیرالمؤمنین(علیه السلام) نام کتاب دیگر وی است.8 برخی از رجال شناسان او را همان غیاث بن ابراهیم بن زید بتری از اصحاب امام باقر(علیه السلام)دانسته اند.9 مرحوم آقابزرگ تفسیری برگرفته از تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی را به غیاث نسبت داده10 که گفته می شود چنین نسبتی خطاست.11

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/165 خلاصة الاقوال 245.
[2] ــ همان.
[3] ــ رجال الطوسی 270 رجال البرقی 42.
[4] ــ رجال النجاشی 2/165 خلاصة الاقوال 245.
[5] ــ جامع الرواة 1/658.
[6] ــ همان 1/659 تنقیح المقال 2/367.
[7] ــ رجال النجاشی 2/165 خلاصة الاقوال 245.
[8] ــ الفهرست (طوسی) 123 الذریعه 22/31.
[9] ــ معجم رجال الحدیث 13/233.
[10] ــ الذریعه 4/296.
[11] ــ تفسیر فرات 21.*

دیگر منابع: الذریعه 7/62 قاموس الرجال 7/289 منهج المقال 257 نقد الرجال 264 الوجیزه 81 معالم العلماء 89 رجال ابن داود 491.

غیلان ـ دمشقی (زنده در 107هـ )

ابومروان غیلان بن مسلم دمشقی قدری قبطی.

او از موالی عثمان بن عفان بود که در دمشق زندگی می کرد.1 وی از پیشوایان معتزله و در فقه از اصحاب حسن بصری بود.2 یعقوب بن عتبه از او حدیث نقل کرده است.3 گویند که در علم، زهد و تبلیغِ عقاید خود سرآمد بود.4 دومین فردی است که بعد از معبد جُهنی بحث از قَدَر را پیش کشید5 و بدان دعوت کرد6 و از این رو، نهضت مقابله با جبری گری را ادامه داد.7 فرقه غیلانیّه از قدریّه بدو انتساب دارند.8 بعضی او را از یاران و پیروان حارث کذاب که مدعی نبوت