آنها اخذ می شود و اهل فتوا بود که هیچ طعنی بر او زده نمی شود.8 وی دارای کتاب الحدیث بوده است.9 در زمان حیات امام صادق(علیه السلام)درگذشت.10

پی نوشت ها

[1] ـ رجال البرقی 17 رجال الطوسی 271.
[2] ــ رجال النجاشی 2/172.
[3] ــ رجال البرقی 17.
[4] ــ رجال الطوسی 132 و 271.
[5] ــ رجال النجاشی 172.
[6] ــ معجم رجال الحدیث 13/339.
[7] ــ اختیار معرفة الرجال 213 و 238.
[8] ــ مصنفات شیخ مفید 9/25 و 43.
[9] ــ الذریعه 6/357.
[10] ــ رجال الطوسی 271.*

دیگر منابع: خلاصة الاقوال 132 رجال ابن داود 274 قاموس الرجال 7/345 مستدرکات علم رجال الحدیث 6/25 مجمع الرجال 5/36 تنقیح المقال 2/15.

فَقْحَةُ العلمجعفر ـ وَشّاء فیروز ـ مشرقی (م 281هـ )

فیروز مشرقی.

معاصر عمرو بن لیث صفاری1 (حکومت 265 ـ 287هـ ) و از شاعران دربار صفاریان در سیستان بود.2 وی علاوه بر شهرت در شعر و شاعری، از حکیمان قرن سوم نیز به شمار می آمد و در این حوزه به سمت استادی رسیده بود.3 از وی دیوان شعری بر جای مانده که با عنوان دیوان مشرقی معروف است.4 فیروز مشرقی در سال 281 5 یا 283هـ6 درگذشت.

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ ادبیات در ایران 1/181.
[2] ــ تاریخ نظم و نثر در ایران 1/19.
[3] ــ مجمع الفصحاء 2/946.
[4] ــ الذریعه 9/3/853.
[5] ــ تاریخ نظم و نثر در ایران 1/19.
[6] ــ مجمع الفصحاء 2/946.*

دیگر منابع: فرهنگ سخنوران 458 لغت نامه دهخدا 10/15219.

فیض ـ جعفی (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

فیض بن مختار جعفی کوفی خثعمی.

از صحابی امام باقر،1 امام صادق2 و امام کاظم(علیهم السلام)3 بود و از آن بزرگواران(علیهم السلام)4 و اشعث5 روایت کرده است. ابونجیح مسمعی،6 ابواسحاق ابراهیم بن حنان خزاز7 و پسرش جعفر،8 عبدالله قلاء، جعفر بن بشیر، سیف بن عمیر9 و دیگران از او روایت نقل کرده اند. وی از شخصیت های برجسته و بزرگ و از اصحاب خاص و مورد اعتماد امام صادق(علیه السلام) بود10 و اولین کسی بود که تصریح بر امامت امام هفتم(علیه السلام)را از امام صادق(علیه السلام)شنید.11 برخی از رجال نویسان ایشان را در زمره کسانی آورده اند که احادیث شان صحیح است.12 کتاب الحدیث اثر اوست13 که آن را پسرش جعفر14 و ابراهیم بن سلیمان بن حنان خزاز روایت نموده اند.15

پی نوشت ها

[1] ـ رجال ابن داود 274.
[2] ــ رجال الطوسی 272 رجال البرقی 40.
[3] ــ رجال ابن داود 274.
[4] ــ خلاصة الاقوال 133 رجال النجاشی 2/176.
[5] ــ جامع الرواة 2/14.
[6] ــ معجم رجال الحدیث 13/349.
[7] ــ الفهرست (طوسی) 126.
[8] ــ رجال النجاشی 2/177.
[9] ــ جامع الرواة 2/14.
[10] ــ الارشاد 2/216.
[11] ــ اختیار معرفة الرجال 354.
[12] ــ حاوی الاقوال 2/166.
[13] ــ الذریعه 6/357.
[14] ــ رجال النجاشی 2/176.
[15] ــ الفهرست (طوسی) 126.*

دیگر منابع: مستدرکات علم رجال الحدیث 6/229 قاموس الرجال 7/348 جامع المقال 85 دائرة المعارف الشیعیة العامه 14/204.

فیهس (قرن دوم یا سوم هجری)

از نسب، کنیه و القاب او اطلاعی در دست نیست، ولی گفته اند که از محدثان شیعه است و به گفته شیخ طوسی، از راویانی است که از ائمه روایت نکرده است.1 از او اخباری بر جای مانده که محمد بن حسان رازی، از شاگردان امام هادی(علیه السلام) آن را روایت کرده است.2 تاریخ درگذشت وی همانند سایر جزئیات زندگی اش روشن نیست، اما به اعتبار راوی او محمد بن حسان، از محدثان قرن دوم و سوم به شمار آمده است.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال الطوسی /436.
[2] ــ الفهرست (طوسی) 126.*

دیگر منابع: مستدرکات علم رجال الحدیث 6/230 قاموس الرجال 7/352 منهج المقال 263 مجمع الرجال 5/42 معجم رجال الحدیث 13/351 جامع الرواة 2/14 نقد الرجال 269 تنقیح المقال 2/18.

قائد ـ حنّاط (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

قائد بن طلحة حنّاط خیّاط.

از محدثان اهل کوفه و صحابی امام صادق(علیه السلام)بود.1 نام و لقب وی در منابع مختلف نقل شده است. برقی آن را با عنوان قائد بن طلحة