این دو کتاب اخیر، همان کتاب های وی در امامت باشد. 22 البساط فی علم الکلام (خطی). 23

پی نوشت ها

[1] ـ المجدی 152؛ روضات الجنات 2 / 256. 2 ـ شرح نهج البلاغه 1 / 32. 3 ـ الاعلام 2 / 200. 4 ـ الانساب 1 / 194. 5 ـ اعیان الشیعه 5 / 180. 6 ـ روضات الجنات 2 / 256. 7ـ رجال (النجاشی) 1 / 171؛ روضات الجنات 2 / 256. 8 ـ معالم العلماء 126. 9 ـ تاریخ طبرستان (ابن اسفندیار) 273. 10ـ ریاض العلما5 / 230. 11ـ اعیان الشیعه5 / 184. 12ـ مروج الذهب 4 / 324؛ المجدی 153. 13 ـ الکامل فی التاریخ 8 / 105. 14 ـ تاریخ طبرستان 97. 15 ـ شرح نهج البلاغه 1 / 33. 16 ـ الکامل فی التاریخ 8 / 105. 17 ـ رجال (النجاشی) 1 / 171. 18 ـ المجدی 153. 19 ـ معالم العلما 126. 20 ـ روضات الجنات 2 / 256؛ اعیان الشیعه 5 / 184. 2
[1] ـ الفهرست (الندیم) 244. 22 ـ اعیان الشیعه 5 / 184. 23 ـ الاعلام 2 / 200.

دیگر منابع: مسائل الناصریات 8؛ عمده الطالب 341؛ تاریخ طبرستان و رویان (مرعشی) 300 ـ 308؛ تاریخ طبرستان (ابن اسفندیار) 251، 259، 260، 267 و 275؛ خلاصه الاقوال 215؛ رجال (ابن داوود) 441؛ نقدالرجال 93؛ مجمع الرجال 2 / 127؛ الذریعه 2 / 187؛ لغت نامه دهخدا 1 / 690؛ معجم المؤلفین 3 / 252.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

حسن ـ بالسی

حسن ـ بالسی (م. پس از310ق)

ابوطاهر حسن بن احمدبن ابراهیم بالسی انطاکی ملقب به ابن فیل

وی اهل بالس، شهری میان رقه و حلب بود. 1 و نزد محمدبن ابراهیم صوری، نوح بن حبیب قومسی، محمدبن سلیمان مصیصی و دیگران روایت فراگرفت. 2 ابوطاهر پس از سال 240 هجری به انطاکیه رفت و در آنجا اقامت گزید. او در انطاکیه امام جماعت بود و به تدریس علم حدیث اشتغال داشت. علمای رجال وی را پیشوای شهر انطاکیه و از محدثانی دانسته اند که درباره اش جرح و تعدیلی نشده است. پدرش نیز از محدثان بوده است. کسانی چون ابوالقاسم طبرانی، ابوبکربن مقری و علی بن حسین بن بندار از ابوطاهر روایت کرده اند. او پس از سال 310 هجری از دنیا رفت. جزء ابن فیل اثر اوست که مطالب غریبی داشته است. 3

پی نوشت ها

[1] ـ معجم البلدان 1 / 328. 2 ـ الانساب 4 / 419. 3 ـ سیر اعلام النبلاء 14 / 526.

دیگر منابع: اللباب فی تهذیب الانساب 2 / 453؛ لبّ اللباب 1 / 98؛ کشف الظنون 1 / 583؛ معجم المؤلفین 3 / 196؛ لغت نامه دهخدا 1 / 486.

رضا جعفری نوقاب

حسن ـ بالوری

حسن ـ بالوری (213 ـ 303ق)

ابوالعباس حسن بن سفیان بن عامر نسوی بالوری (بالوزی) شیبانی

در سال 213 هجری به دنیا آمد. 1 وی محدث خراسان در عصر خویش و در ادبیات و فقه و فهم، پیشگام بود. 2 این فقیه شافعی مذهب، فقه را نزد ابوثور ابراهیم بن خالد کلبی و ادبیات را نزد نضربن شمیل آموخت. 3 ابوعباس سفرهای بسیاری کرد و در مرو از حبان بن موسی، در نیشابور از اسحاق بن ابراهیم حنظلی، در بلخ از قتیبه بن سعید، در بغداد از احمدبن حنبل و یحیی بن معین، در بصره از ابراهیم بن حجاج سامی و هدبه بن خالد، در کوفه از ابوبکربن ابی شیبه، در مکه از ابراهیم بن منذر حزامی، در مدینه از ابومصعب زهری، در مصر از حرمله بن یحیی و در دمشق از هشام بن عمار حدیث شنید و در خراسان، ابوبکر محمدبن اسحاق بن خزیمه و ابوحامد احمدبن محمدبن شرقی از او حدیث شنیدند.

وی در ماه رمضان سال 303 هجری در زادگاهش روستای بالور در سه یا چهار فرسخی نسا از دنیا رفت قبر او در قرن های بعد نیز شناخته شده بود و مردم به زیارتش می رفتند. دانشمند مشهور، ابوسعد سمعانی (م. 562ق) به زیارت قبر او رفته است. 4 شاگردش ابن حبان در مراسم خاک سپاری حاضر بوده است. آثار او عبارت اند از: التفسیر، 5 المسندالکبیر، الجامع، المعجم، الوحدان و الاربعین که چاپ شده است. 6

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 3 / 228. 2 ـ تاریخ مدینة دمشق 15 / 85. 3 ـ طبقات الشافعیه الکبری 3 / 263. 4 ـ الانساب 1 / 270. 5 ـ سیر اعلام النبلاء 14 / 157. 6 ـ الاربعین (نسوی) 14.

دیگر منابع: البدایة والنهایه 11 / 124؛ الوافی بالوفیات 12 / 32؛ المنتظم 13 / 157؛ معجم البلدان 1 / 329؛ الثقات 8 / 171؛ طبقات علماءالحدیث 2 / 425؛ اللباب فی تهذیب الانساب 3 / 308؛ وفیات الاعیان 2 / 243؛ تاریخ گرگان 539؛ الجرح والتعدیل 1 / 16؛ المجروحین 1 / 10 و 17؛ تذکره الحفاظ 2 / 703؛ تاریخ الاسلام 23 / 117؛ میزان الاعتدال 1 / 492 و 2 / 240؛ النجوم الزاهره 3 / 189؛ لسان المیزان 2 / 211؛ العبر 1 / 445؛ شذرات الذهب 2 / 241.

سیدمهدی حسینی عربی