سلیمان ـ

اندلسیسلیمان ـ اندلسی (زنده در 372ق)

ابوداوود سلیمان بن حسان اندلسی معروف به ابن جلجل

وی اهل قرطبه، پزشک و داروشناس بود که در چهارده سالگی به پزشکی روی آورد. 1 وی در دوران حکومت هشام بن حکم، دهمین خلیفه اموی در شهر قرطبه (از شهرهای اندلس) به درمان بیماران و تدریس طب مشغول بود. و از پزشکان ویژه هشام به شمار می رفت. 2 آثارش عبارت اند از: تاریخ الاطباء والفلاسفه، ذیل و افزوده هایی بر کتاب دیسقوریدس که در سال 372 هجری نوشت. سال درگذشت او نامعلوم است؛ ولی در سال 372 زند بوده است. 3

پی نوشت ها

1ـ فرهنگ زندگی نامه ها 341. 2ـ ریحانه الادب 7 / 444. 3ـ تاریخ الاسلام 27 / 213.

دیگر منابع: الوافی بالوفیات 15 / 362؛ معجم المؤلفین 4 / 258؛ لغت نامه دهخدا 1 / 267؛ الاعلام 3 / 123؛ وفیات الاعیان 5 / 157؛ هدیه العارفین 1 / 396.

پژوهشکده

سلیمان ـ حامض

سلیمان ـ حامض (م. 305ق)

ابوموسی سلیمان بن محمدبن احمد حامض بغدادی

وی در کوفه زندگی می کرد و دروس نحو را از ثعلب آموخت و پس از در گذشت استادش، تدریس را آغاز کرد. حامض را محدثی دیندار، صالح و آشنا به لغت و شعر و ادب دانسته اند. کسانی چون ابوعمر زاهد و ابوجعفر اصفهانی از او روایت کرده اند. 1 او که دانش نحو و لغت را از علمای بصره و کوفه آموخته بود، هر دو شیوه قرائت را با همدیگر آمیخت؛ ولی تعصب ویژه ای به قرائت بصریان داشت. 2 او کتابی در ادبیات دارد که محصول چهل سال شاگردی نزد ثعلب است. 3 وی سرانجام در شب پنجشنبه 23 ذی الحجه سال 305 هجری در زمان خلافت مقتدر در بغداد از دنیا رفت. و در مقبره باب المتین به خاک سپرده شد. 4 کتاب های غریب الحدیث، 5 خلق الانسان، النبات، الوحوش، مختصر فی النحو6 و السّبق والنّضال آثار اوست. 7

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 9 / 61. 2 ـ بغیه الوعاة 1 / 601. 3 ـ تاریخ بغداد 9 / 61. 4 ـ وفیات الاعیان 2 / 406. 5 ـ معجم المؤلفین 4 / 273. 6 ـ الفهرست (الندیم) 86. 7 ـ معجم الادبا 11 / 253.

دیگر منابع: الوافی بالوفیات 15 / 426؛ سیر اعلام النبلاء 14 / 328؛ المنتظم 13 / 176؛ النجوم الزاهرة 3 / 193.

رضا جعفری نوقاب

سلیمان ـ زهراوی

سلیمان ـ زهراوی (م. در حدود 350ق)

سلیمان بن محمد زهراوی اندلسی

وی به شرق عالم سفر کرده و در آنجا از ابوجعفر نحاس، ابوسعید سیرافی و ابوالقاسم زجاجی دانش آموخته و از آنان روایت نقل کرده است. 1 پسرش ابوعلی حسن حاسب نیز از او روایت نقل کرده است. وی ادیب، نحوی و لغوی بود و کتاب شرح ادب الکاتب نوشته اوست. وی حدود سال 350 هجری از دنیا رفت. 2

پی نوشت ها

[1] ـ بغیه الوعاة 1 / 602. 2 ـ هدیه العارفین 1 / 396.

دیگر منابع: معجم المؤلفین 4 / 274.

پژوهشکده

سلیمان ـ سرّاج

سلیمان ـ سرّاج (م. 398ق)

ابوعلی سلیمان بن فتح بن احمد سراج انباری زَمَکدم موصلی

وی اهل موصل بود و از کاتبان و شاعران سده چهارم هجری به شمار می رفت. 1 او دیوان شعر معروفی داشت که بیشتر اشعارش در هجویات و سخریات است. وی مکاتباتی با شاعرانی چون هائم، ببغاء و بدیهی داشت و در سال 398 هجری از دنیا رقت. 2

پی نوشت ها

[1] ـ الوافی بالوفیات 15 / 418. 2 ـ تاریخ الاسلام 27 / 285 و 357.

دیگر منابع: معجم المؤلفین 4 / 272.

پژوهشکده

سلیمان ـ طبرانی

سلیمان ـ طبرانی (260 ـ 360ق)

ابوالقاسم سلیمان بن احمدبن ایوب طبرانی لخمی شامی

محل تولد او مورد اختلاف است. برخی می گویند وی سال 260 هجری در طبریه شام به دنیا آمده و در اصفهان اقامت گزیده است. 1 و برخی محل تولدش را شهر عکا می دانند. در سال 273 هجری به فراگیری حدیث پرداخت و سال 275 هجری به همراه پدرش برای شنیدن حدیث بیشتر راهی بیت المقدس، حجاز، مصر، یمن، شام،