وزیران مأمون بوده است. تنها اثر شناخته شده ابواحمد، تکمله و تتمیم کتاب تاریخ پدرش ابوصالح است که رویدادهای تا سال 300 هجری را در آن آورده است. 7

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست (الندیم) 138. 2 ـ تاریخ مدینة دمشق 32 / 376. 3 ـ معجم مطبوعات العربیه 2 / 1945. 4 ـ الفهرست (الندیم) 138. 5 ـ الکامل فی التاریخ 7 / 123. 6 ـ تاریخ مدینة دمشق 32 / 376. 7 ـ الفهرست (الندیم) 138.

دیگر منابع: هدیه العارفین 1 / 422.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

صالح ـ صرای

صالح ـ صرای (قرن 4ق)

صالح بن محمدبن علی صرای (صرامی / صرمی)

از دانشمندان شیعه و معاصر شیخ صدوق (م. 381ق) بود. 1 ابوالحسن احمدبن محمد جندی (جنیدی م. 396ق) از شاگردان اوست و از او روایت دارد. کتاب های اخبار السیدبن محمد و تاریخ الأئمه علیهم السلام تألیف صالح است. 2

پی نوشت ها

[1] ـ الذریعه 3 / 216. 2 ـ رجال (النجاشی) 1 / 443.

دیگر منابع: اعیان الشیعه 7 / 377؛ طبقات اعلام الشیعه 1 / 139؛ رجال (ابن داوود) 186؛ جامع الرواة 1 / 408؛ تنقیح المقال 2 / 94؛ قاموس الرجال 5 / 106؛ نقدالرجال 171؛ مجمع الرجال 3 / 207؛ حاوی الاقوال 4 / 14؛ منهج المقال 181؛ طرائف المقال 1 / 172.

سیدمهدی حسینی عربی

صالح ـ هاشمی

صالح ـ هاشمی (م. 395ق)

ابوطاهر صالح بن جعفربن عبدالوهاب هاشمی صالحی حلبی

نسب وی به عبداللّه بن عباس می رسد. ابوطاهر قاضی حلب بود1 و در دمشق از افرادی چون محمدبن احمد طایی، ابوعبداللّه بن خالویه نحوی و ابوهاشم عبدالجباربن عبدالصمد سلّمی حدیث شنید. راویانی چون ابوالفتح احمدبن علی مدائنی از او روایت کردند. 2 او ادبیات را نزد ابن خالویه نحوی آموخت و یکی از بزرگان نامدار حلب در زمینه ادبیات و دین شد. ابوطاهر چون قامت کوتاهی داشت، به « محبره » شناخته شد. او همواره جامه سیاه می پوشید و در سال
3953 یا 397 هجری در شهر حلب از دنیا رفت4 و آثاری به جا گذاشت که عبارت اند از: الحنین الی الاوطان، الصبر والعزاء. 5

پی نوشت ها

[1] ـ الاعلام 3 / 190. 2 ـ تاریخ مدینة دمشق 23 / 324. 3 ـ الوافی بالوفیات 16 / 253. 4 ـ معجم المؤلفین 5 / 4. 5 ـ الوافی بالوفیات 16 / 253.

دیگر منابع: تهذیب تاریخ دمشق 6 / 369؛ وفیات الاعیان 1 / 126؛ لغت نامه دهخدا 9 / 13059.

سیدمهدی حسینی عربی

صالح ـ هِرَوی

صالح ـ هِرَوی (حیات قرن 4ق)

ابوشعیب صالح بن محمد هروی

وی از شاعران بزرگ دولت سامانیان1 (33
[1] ـ 389ق) بوده و اواخر عهد رودکی شاعر را درک کرده است. از اشعار ابوشعیب هروی ابیاتی باقی مانده است. 2 به گفته آغابزرگ، وی دارای کتابی با عنوان مثنوی بوده که نظم مثنویات آن، وزن مخزن الاسرار نظامی را داشته است. 3 تاریخ درگذشت وی معلوم نیست؛ ولی در سده چهارم می زیسته است.

پی نوشت ها

[1] ـ مجمع الفصحاء 1 / 139؛ لغت نامه دهخدا 1 / 470. 2 ـ مجمع الفصحاء 1 / 1 / 250؛ لغت نامه دهخدا 1 / 470. 3 ـ الذریعه 19 / 81.

دیگر منابع: فرهنگ سخنوران 18.

صالح ـ هَمَدانی

صالح ـ هَمَدانی (م. 384ق)

ابوالفضل صالح بن احمدبن محمد همدانی کوملاذی تمیمی احنفی سمسار

در سال 303 هجری در کوملاذ از روستاهای همدان به دنیا آمد. 1 پس از دوران کودکی، برای کسب و نشر دانش و حدیث به قزوین، بغداد و جرجان سفر کرد. 2 او از علمای بسیاری بهره برده و از آنان روایت کرده است. از افرادی چون عبدالرحمان بن ابی حاتم، محمدبن قارن، حسن بن علی مکتب، ابراهیم بن عمروس و قاسم بن بزاز در بغداد3 و احمدبن حین بن عزون، قاسم بن ابراهیم، محمدبن عبدالله بن نبیل و قاسم بن ابی صالح در شهرهای دیگر استفاده کرد. راویان گوناگونی همانند طاهربن احمد، ابوالفتح بن ابی فوارس و