responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 3  صفحه : 110

جعفر ـ

 

ذوالمحاسنجعفر ـ ذوالمحاسن (36
[1] ـ 415ه)

ابومحمد جعفربن قاسم بن جعفر ذوالمحاسن أبهی.

 

وی در سال 361ه زاده شد و فردی فقیه، ادیب، شاعر1 و قاضی بود. 2 ذوالمحاسن شافعی مذهب بود. 3 فقه را نزد ابوالقاسم صیمری فرا گرفت. برخی او را خوش لهجه و عفیف توصیف نموده اند. او دارای دیوان شعر است. أبهی در سال 415 درگذشت. 4

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ طبقات الفقهاء (شیرازی) 132. 2 ـ معجم المؤلفین 3 / 142. 3 ـ طبقات الشافعیة الکبری 4 / 298. 4 ـ طبقات الفقهاء 132.

 

اسماعیل اسماعیلی

 

جعفر ـ سرّاج

 

جعفر ـ سرّاج (417 ـ 500ه)

 

ابومحمد جعفربن احمدبن حسین سرّاج بغدادی.

 

او در سال 417 یا 418ه در بغداد به دنیا آمد. در پنج سالگی به دنبال تحصیل علم رفت و از استادانی چون ابوالقاسم تنوخی و ابوعلی بن شاذان حدیث شنید1 و سپس به تحصیل علم قرائت قرآن پرداخت. 2 او از فقهای حنابله بود3 و در علوم و فنون گوناگون از جمله ادبیات، لغت، شعر، مواعظ، حدیث و قرائت قرآن مهارت داشت. 4 برای کسب دانش به شام و مصر سفر نمود و از استادان آن دیار از جمله ابومحمد خلاّل بهره برد و نزد ابوالحسن قزوینی حدیث املا نمود. 5 افرادی چون سلفی6 و شهده بنت ابری از او روایت کردند و خطیب بغدادی کتاب الفوائد او را که در پنج جزء بود، تخریج نمود و احادیث آن را نقل کرد. او تألیفات بسیاری در علوم گوناگون دارد که عبارت اند از: المبتدا، مناسک الحج، نظم کتاب الخرقی، نظم کتاب التنبه، 7 زهر السودان و مصارع العشاق. 8 سراج در سال 500ه در بغداد درگذشت و در مقبره معروف به اجمه در باب اَبْرَزْ به خاک سپرده شد. 9 سال وفات او را 501ه یا 502ه نیز نقل کرده اند. 10

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ معجم الادباء 7 / 153. 2 ـ المنتظم 17 / 102. 3 ـ ذیل طبقات الحنابله 3 / 100. 4 ـ سیر اعلام النبلاء 19 / 228. 5 ـ ذیل طبقات الحنابله 3 / 100. 6 ـ بغیة الوعاة 1 / 485. 7 ـ المنتظم 17 / 102. 8 ـ معجم الادباء 7 / 153. 9 ـ المنتظم 17 / 102. 10 ـ مختصر تاریخ دمشق 6 / 52.

 

دیگر منابع: وفیات الاعیان 1 / 357؛ طبقات الشافعیه (اسنوی) 1 / 331؛ الکامل 10 / 439؛ البدایة و النهایه 12 / 168؛ الوافی بالوفیات 11 / 92؛ مرآة الجنان
3 / 124؛ النجوم الزاهره 5 / 194؛ شذرات الذهب 3 / 411؛ تاریخ الاسلام 34 / 315؛ کشف الظنون 2 / 957؛ مفتاح السعاده 1 / 175؛ هدیة العارفین 1 / 253؛ معجم المؤلفین 3 / 131.

 

عبداللّه لعلی باقری

 

جعفر ـ مخائی

 

جعفر ـ مخائی (م 460ه)

 

ابوعبداللّه جعفربن احمد بن محمدبن عبداللّه لرحیم مَخائی.

 

از زندگانی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. بغدادی نوشته وی منسوب به مَخَا یا مَحَا از شهرهای نواحی یمن بود و در آنجا سکونت داشت و در سال 460ه از دنیا رفت. همو دو تألیف را به مخایی نسبت داده که عبارت اند از: التقریب فی الفقه و الجامع فی الفقه. 1

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ هدیة العارفین 1 / 253.

 

دیگر منابع: کشف الظنون 1 / 466 و 577.

 

اسماعیل اسماعیلی

 

جعفر ـ مروزی

 

جعفر ـ مروزی (م447ه)

 

ابوالخیر (ابوالحسین) جعفربن محمدبن عثمان (عفان) مروزی.

 

مروزی فقیه شافعی قرن پنجم هجری بود. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. از ملقب بودن او به مروزی نیز بر می آید که اهل مرو بوده است. برخی وی را کوفی هم خوانده اند. 1 منابع تنها از سفر او به شام و سکونت وی در معره النعمان، از شهرهای بزرگ و قدیمی بین حلب و حماة، در سال 418ه خبر می دهند. مروزی در این شهر به تدریس مشغول شد و مردم این منطقه از علم وی بهره مند شدند. 2 از این مطلب می توان پی برد وی در سنین پس از جوانی به این شهر عزیمت کرده است و تولد وی را نیز می توان در نیمه دوم قرن چهارم هجری دانست. مروزی از ابوسلیمان حمدبن محمد خطابی حدیث نقل کرده است. 3 وی در سال 447ه درگذشت. 4 برخی 442ه را سال وفات وی ذکر کرده اند. 5 کتاب الذخیره در فقه از اوست. 6

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ جامع البیان 5 / 190. 2 ـ طبقات الشافعیة الکبری 4 / 299؛ طبقات الشافعیه (اسنوی) 2 / 406. 3 ـ مسند الشهاب 1 / 356. 4 ـ طبقات

نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 3  صفحه : 110
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست