پی نوشت ها

[1] ـ الانساب 3 / 191. 2 ـ المنتظم 17 / 43. 3 ـ الاکمال 4 / 202. 4 ـ الانساب 3 / 191. 5 ـ المنتظم 17 / 43. 6 ـ سیر اعلام النبلاء 19 / 37. 7 ـ تاریخ الاسلام 34 / 95. 8 ـ کشف الظنون 2 / 1178. 9 ـ الانساب 3 / 191. 10 ـ المنتظم 17 / 43.

دیگر منابع: من ذیل تاریخ بغداد 132؛ تذکرة الحفّاظ 4 / 1228؛ الوافی بالوفیات 16 / 419؛ العبر 2 / 364؛ النجوم الزاهره 5 / 162؛ الکامل فی التاریخ 10 / 280؛ الاعلام 3 / 225؛ بغیة الطلب فی تاریخ حلب 1 / 331؛ المعین فی طبقات المحدثین 147.

محمدجعفر مرادی

ظافر ـ سکری

ظافر ـ سکری (حیات 482ه)

ابوحکیم ظافربن جابربن منصور سکری موصلی.

اهل شهر موصل عراق بود، ولی به شهر حلب رفت و تا آخر عمر در آن شهر سکونت داشت. وی حکیم، ادیب و از پزشکان مسلمان عصر خود به شمار می رفت. او دوستدار دانش بود و به کسب علم عشق می ورزید. او در بغداد، ابوالفرج طیب پزشک معروف را ملاقات و از او استفاده کرد و به یُمن وجود او گروهی بعد از او به پزشکی اشتغال ورزیدند. اثر او مقاله ای به نام ان الحیوان یموت مع ان الغذاء یخلف عوض ما یتحللّ منه است. ابن ابی اصیبعه ضمن نقل شعری از او و اینکه عمری طولانی داشته، می نویسد در سال 482 زنده بوده است. 1

پی نوشت ها

[1] ـ عیون الانباء 568.

دیگر منابع: الوافی بالوفیات 16 / 530؛ الاعلام 3 / 236؛ معجم المؤلفین 5 / 47.

مرتضی نجفی

ظفر ـ هَمَدانی

ظفر ـ هَمَدانی (قرن پنجم هجری)

ظفر (ظفرالدین) همدانی.

وی از شعرای همدان و در خدمت ملک شاه سلجوقی (465 ـ 485ه) بود. 1 ظفر دیوان شعری دارد. 2 از انتساب وی به دربار ملک شاه سلجوقی بر می آید همدانی از شاعران نیمه دوم قرن پنجم هجری بوده است.

پی نوشت ها

[1] ـ لغت نامه دهخدا 9 / 13784. 2 ـ الذریعه 9 / 655.

دیگر منابع: فرهنگ سخنوران 362.

سیدمهدی حسینی عربی

ظهیری ـ

نیشابوریظهیری ـ نیشابوری (قرن 5 ـ 7ه)

از سرگذشت این شخص آگاهی نداریم جز اینکه کتابی در تاریخ سلجوقیان به نام سلجوق نامه دارد و این کتاب در سال 1332ش در تهران در صد صفحه چاپ شده است. به گفته آقابزرگ تهرانی این اثر از تألیفات عصر سلجوقیان است و در سال 669ه مجدالدین همگر خطاط (م695)، شاعر و ندیم اتابک زنگی تمام آن را نسخه برداری کرده است؛ 1 ازاین رو او را باید از نویسندگان قرن پنجم تا هفتم شمرد.

پی نوشت ها

[1] ـ الذریعه 9 / 963.

دیگر منابع: الذریعه 3 / 212 و 12 / 214؛ کشف الظنون 2 / 995؛ مونس الاحرار فی دقائق الاشعار 1 / 5؛ لغت نامه دهخدا 9 / 13802.

محمد غفوری

عاص ـ اشبیلی

عاص ـ اشبیلی (م470ه)

ابوالحکم عاص بن خلف بن مُحرِز اشبیلی.

وی اهل شهر اشبیلیه اندلس بود. برای کسب علم به محضر استادان معروف چون ابوعمرو دانی و مکی قیسی رسید و از آنان در زمینه قرائت های گوناگون قرآن استفاده کرد و از استادان فن قرائت در آن سرزمین گردید. عبداللّه بن محمدبن خلف دانی در همین زمینه از او استفاده کرده است. وی از بین مذاهب پنج گانه فقهی، مذهب مالکی را اختیار کرده بود. ابوالحکم دو اثر در فن قرائت بر جای گذاشت که التذکرة فی القرائات السبع و التهذیب فی القرائات نام دارد. او در سال 470ه. ق درگذشت. 1 برخی تصور کرده اند دو شخصیت به این نام وجود داشته است، درحالی که یکی بیش نیست.

پی نوشت ها

[1] ـ کتاب الصله 451؛ غایة النهایه 1 / 346؛ هدیة العارفین 1 / 435.

دیگر منابع: تاریخ الاسلام 31 / 321؛ الاعلام 3 / 247؛ معجم المؤلفین 5 / 51.

مرتضی نجفی

عاصم ـ بطلیوسی

عاصم ـ بطلیوسی (م 494ه)

ابوبکر عاصم بن ایوب بَطَلیوسی.

وی از اهالی شهر بطلیوس اندلس بود. 1 در زمینه ادبیات عرب به تحصیل پرداخت و از دانشمندان عصر خود از جمله ابوعمر سفاقسی