مذهب مالک تشویق نمود2 و از ابن رشیق شاعر دربار معزّ هواداری می نمود و او هم دیوان خود را به نام شیبانی کرد. 3 مدتی نیز همراه ابوسهل وَیْجَن بن رستم کوهی در بغداد به رصد ستارگان پرداخت. آثار او البارع فی احکام النجوم؛ ارجوزة فی الاحکام و ارجوزة فی دلیل الرعد می باشد. 4 شیبانی در سال 454 ه درگذشت. 5 برخی تاریخ وفات او را 432ه ذکر کرده اند. 6

پی نوشت ها

[1] ـ دایرة المعارف بزرگ اسلامی 2 / 654. 2 ـ البیان المغرب فی اخبار الاندلس و المغرب 1 / 273. 3 ـ دانش نامه ایران و اسلام 2 / 392. 4 ـ تاریخ الادب العربی 4 / 225 ـ 227. 5 ـ معجم المؤلفین 7 / 92. 6 ـ فرهنگ زندگی نامه ها 1 / 230.

دیگر منابع: تاریخ نجوم اسلامی 242؛ مقدمه بر تاریخ علم 1 / 822؛ الذریعة 26 / 81؛ کشف الظنون 1 / 217؛ العمده (ابن رشیق) 3؛ معجم المطبوعات العربیة و المعربه 1 / 31؛ لغت نامه دهخدا 10 / 14201 و 1 / 257؛ الاعلام 4 / 288.

محمود هیئتی

علی ـ صائغ

علی ـ صائغ (حیات قرن 5ه)

ابوالحسن علی بن عبداللّه لرحمن صائغ.

تنها منبعی که به طور اختصار از مولف یاد کرده فهرست شیخ منتجب الدین است و دیگران نیز به نقل از وی مطالبی را آورده اند. وی از علما و دانشمندان زاهد و وارسته امامیه1 قرن پنجم ه است2 و ظاهراً معاصر با شیخ طوسی (م460ه) و پس از وی بوده3 و به علم تاریخ آگاهی داشته است. 4 وی دارای کتاب فضائل اهل البیت علیهم السلامبوده است. 5

پی نوشت ها

[1] ـ جامع الرواة 1 / 588. 2 ـ معجم المؤلفین 7 / 120. 3 ـ ریاض العلماء 4 / 94. 4 ـ معجم المؤلفین 7 / 120. 5 ـ فهرست منتجب الدین ص141؛ معجم المؤلفین 7 / 120.

دیگر منابع: تنقیح المقال 2 / 294؛ الذریعه 16 / 257؛ معجم رجال الحدیث 12 / 71؛ امل الآمل 2 / 192؛ دایرة المعارف الشیعیة العامة 13 / 313.

اسماعیل اسماعیلی

علی ـ صیقلی

علی ـ صیقلی (305 - 403ه)

ابوالحسن علی بن حسن بن محمد صیقلی قزوینی.

صیقلی از محدثان و وعاظ بزرگ قزوین بود و در دمشق از
ابوعتاب یاسین بن عبداللّه لصمد، در بغداد از ابوجعفر محمد اصّم، در کوفه از ابوعبداللّه محمد قرشی و در واسط از ابوبکربن مارستانی و دیگران حدیث شنید و از برخی از آنها اجازه روایی دریافت نمود. 1 قاضی ابوالحسن و عبداللّه لعزیز قزوینی از او روایت کردند. 2 او در وطن خویش و همچنین در سفرهایش بسیار حدیث آموخت و بیشتر اوقات خویش را به ثبت و جمع آوری کلمات، حکایات و اشعار بزرگانی می گذراند و در همین زمینه تألیفاتی دارد که عبارت اند از: سرورالاسرار من کلام شیوخ الاخیار، الامالی، شفاء الصدور، فضائل معاویه و انس المریدین. خطیب عبداللّه لکافی آنها را روایت کرده است. 3 الاربعین اثر دیگر اوست. 4 قزوینی در سال 403ه در قزوین درگذشت. 5

پی نوشت ها

[1] ـ التدوین فی اخبار قزوین 3 / 352. 2 ـ تاریخ مدینة دمشق 41 / 337. 3 ـ التدوین فی اخبار قزوین 3 / 352. 4 ـ کنز العمال 4 / 304 و 7 / 741. 5 ـ التدوین فی اخبارقزوین 3 / 352.

دیگر منابع: لسان المیزان 4 / 220؛ مختصر تاریخ دمشق 17 / 222؛ میزان الاعتدال 3 / 122؛ معجم المؤلفین 7 / 63.

عبداللّه لعلی باقری

علی ـ طالقانی

علی ـ طالقانی (حیات در 421 ه)

علی بن فضل طالقانی مؤیدی.

وی از دانشمندان و فضلای قرن پنجم هجری است و در سال 421ه در قید حیات بوده است. او دارای کتاب الامثال البغدادیه می باشد. 1

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 7 / 166.

دیگر منابع: لغت نامه دهخدا 10 / 14325.

رضا جعفری نوقاب

علی ـ طبیب

علی ـ طبیب (حیات در 411ه)

ابوالحسن علی بن سلیمان طبیب مصری.

وی طبیب، حکیم، ریاضیدان و ستاره شناس و از اهالی مصر بود. او در روزگار العزیز با و فرزندش الحاکم می زیست و حتی زمان خلیفه الظاهر لاعزار دین ا فرزند الحاکم، هفتمین خلیفه فاطمی را