ابوعبداللّه لملک مروان بن علی اسدی شرف الدین بونی.
وی اهل قرطبه ـ از شهرهای اندلس ـ بود1 و از آنجا به قیروان در شمال آفریقا رفت و به تحصیل علم مشغول شد. سپس از آنجا به بونه (در افریقیه) رفته و در آنجا اقامت نمود و منسوب به آنجا شد. 2 فقه را نزد احمدبن نصر داودی فرا گرفت. 3 بونی از عالمان مذهب مالک و از بزرگان اصحاب ابوالحسن قابسی بود. 4 از ابومحمد اصیلی و قاضی ابوالمطرف عبداللّه لرحمن بن محمدبن فطیس و دیگران بهره برد. او به مدت پنج سال مصاحب داودی بوده و بیشتر معلومات او را فرا گرفت. 5 ابوعمر ابن حذاء و ابوالقاسم حاتم بن محمد طرابلسی از جمله شاگردان وی به شمار می روند. وی را فردی صالح، عفیف، عاقل و دارای بیانی زیبا توصیف نموده اند. 6 از جمله آثار وی شرحی است که بر کتاب موطّأ مالک نوشته است. او قبل از سال 440ه درگذشت. 7
پی نوشت ها
[1] ـ ترتیب المدارک 2 / 709. 2 ـ جذوة المقتبس 321. 3 ـ ترتیب المدارک 2 / 709. 4 ـ الانساب 1 / 415. 5 ـ کتاب الصله 2 / 616. 6 ـ ترتیب المدارک 2 / 709. 7 ـ جذوة المقتبس 321.
او اهل طالقان خراسان و از شاعران بزرگ عصر سلطان محمود غزنوی (م421ه) بود1 که بعضی منابع او را فردی فصیح و بلیغ معرفی نموده و ستوده اند. 2 ابیات معدودی که از او باقی است بر مهارتش در بیان معانی و قدرت در آوردن ترکیبات جدید و مضامین دل انگیز دلالت دارد. به غیر از قطعه ای که عوفی از او روایت کره و در مدح احمدبن حسن میمندی است، ابیات دیگری از وی دیده نشده است. 3 اثر او دیوان شعر است. 4
پی نوشت ها
[1] ـ الذریعه 9 / 3 / 1034. 2 ـ مجمع الفصحا 1 / 11770. 3 ـ تاریخ ادبیات در ایران 1 / 576. 4 ـ الذریعه 9 / 3 / 1034.
دیگر منابع: فرهنگ سخنوران 537؛ لغت نامه دهخدا 12 / 18430.
محمدجعفر مرادی
مسعود ـ بخاری
مسعود ـ بخاری (م 461ه)
ابویمن مسعودبن محمد بخاری.
آگاهی چندانی از وی در دست نیست، ولی تاریخ بغداد خطیب بغدادی را به اختصار درآورده بود. 1
پی نوشت ها
[1] ـ کشف الظنون 1 / 288.
دیگر منابع: لغت نامه دهخدا 1 / 813 و 12 / 1843؛ معجم المؤلفین 12 / 229.
ابراهیم اسفندیاری
مسعود ـ بیاضی
مسعود ـ بیاضی (م468ه)
ابوجعفر مسعودبن عبداللّه لعزیزبن محسن (یا مسعودبن محسن بن عبداللّه لعزیز) بیاضی ملقب به شاعر هاشمی.
برخی سلسله نسب بیاضی را به عبداللّه لمطلب بن هاشم رسانده و او را از ادیبان و شاعران مشهور بغداد دانسته و صاحب اشعاری لطیف و زیبا توصیف نموده اند. ابوجعفر دیوان شعر بسیار کم حجمی دارد که در آن مدیحه گویی کمتر به چشم می خورد. 1 سمعانی درباره با وی می گوید: گمان نمی کنم بیاضی چیزی از حدیث آموخته باشد. 2 وی در سال 468ه درگذشت و در مقبره باب أبرز بغداد به خاک سپرده شد. 3
پی نوشت ها
[1] ـ وفیات الاعیان 5 / 198. 2 ـ تاریخ الاسلام 31 / 272. 3 ـ المنتظم 16 / 175.
دیگر منابع: دمیة القصر 1 / 378؛ الکامل فی التاریخ 10 / 101، 102؛ المختصر فی اخبار البشر 2 / 192، 272؛ سیر اعلام النبلاء 18 / 409؛ مرآة الجنان و عبرة الیقظان 75؛ البدایة و النهایه 12 / 113؛ النجوم الزاهره 5 / 103؛ الکنی و القاب 2 / 112؛
نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : --- جلد : 3 صفحه : 383