پی نوشت ها

[1] ـ الانساب 4 / 286. 2 ـ سیر اعلام النبلاء 19 / 46. 3 ـ المستفاد من ذیل تاریخ بغداد 19 / 240.

دیگر منابع: المنتظم 17 / 73؛ معجم البلدان 4 / 192؛ الکامل فی التاریخ 10 / 327؛ اللباب 2 / 377؛ المعین فی طبقات المحدثین 148؛ تاریخ الاسلام 34 / 204؛ البدایة و النهایه 12 / 161؛ تبصیر المنتبه 3 / 1002؛ شذرات الذهب 3 / 402؛ الاعلام بوفیات الاعلام 1 / 328؛ دول الاسلام 255.

محمود هیئتی

نصر ـ دینوری

نصر ـ دینوری (م حدود 410ه)

ابوسعد (ابوسعید) نصربن یعقوب بن ابراهیم دینوری بغدادی.

وی از ادبا و منشیان بزرگ قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری است که در سخنوری، شعر، قوت بیان و فضل و دانش سرآمد عصرش بود. او متولی امر تقسیم اموال خزانه در نیشابور بود و زمانی که سلطان محمود غزنوی می خواست به خلیفه القادر با نامه ای بنویسد، چون دینوری را فردی موثق و مورد اعتماد می دانست، او را برای امر کتابت نامه هایش برمی گزید. آثار ابوسعد عبارت اند از: ثمار الانس فی تشبیهات الفرس، الجامع الکبیر فی التعبیر، الادعیه، حقة الجواهر من المفاخر، 1 روائع التوجیهات من بدائع التشبیهات، و التعبیر قادری که درباره تعبیر خواب بود و برای خلیفه القادر با شروع به تألیف کرد و در ماه رمضان سال 399ه آن را به اتمام رسانید و حدود سال 410ه از دنیا رفت. 2

پی نوشت ها

[1] ـ یتیمة الدهر 4 / 449 و 452. 2 ـ الاعلام 8 / 29.

دیگر منابع: هدیة العارفین 2 / 490؛ لغت نامه دهخدا 13 / 19915؛ کشف الظنون 1 / 914؛ معجم المؤلفین 13 / 93.

رضا جعفری نوقاب

نصر ـ زنجانی

نصر ـ زنجانی (قرن 5 ه)

نصربن هبه ا بن نصر زنجانی.

وی از فقهای امامی عصر خویش بود1 و در علوم دیگر پزشکی، نحو و حکمت مهارت داشت. 2 برخی وی را دانشمندی فرزانه و ثقه معرفی کرده اند. 3 وفات وی را قرن پنجم ذکر کرده4 و برایش آثاری را برشمرده اند: المقامات الطبیه، المقامات الحکمیه، الرساله السعدیه، الجواهر فی النحو. 5

پی نوشت ها

1ـ الذریعه 12 / 183. 2ـ جامع الرواة 2 / 292. 3 ـ دایرة المعارف الشیعیة العامه 18 / 139. 4 ـ معجم المؤلفین 13 / 93. 5 ـ معجم رجال الحدیث 19 / 146.

دیگر منابع: هدیة العارفین 2 / 492؛ الفوائد الرضویه 692؛ طبقات اعلام الشیعه 2 / 199؛ ریاض العلماء 5 / 245؛ فهرست اسماء علماء الشیعه 192.

احسان آذرکمند

نصر ـ طحان

نصر ـ طحان (م 422ه)

ابواحمد نصربن علی بن نصر طحّان علالی بغدادی معروف به ابن علاله.

در محله نصریه در سمت باب الشام بغداد سکونت داشت و از محضر احمدبن سلمان نجّاد علم حدیث را فرا گرفت. علمای رجال اهل سنت وی را محدثی ثقه و مقرئ دانسته اند و خطیب بغدادی از او روایت کرده است. او در سال 422 و به نقلی در 412ه از دنیا رفت. 1 الناسخ و المنسوخ اثر ابن علاله بوده است. 2

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 13 / 301 و 302. 2 ـ الذریعه 24 / 13.

دیگر منابع: الانساب 4 / 264؛ تاریخ الاسلام 28 / 311؛ معجم البلدان 5 / 288.

رضا جعفری نوقاب

نصر ـ فارسی

نصر ـ فارسی (م 461ه)

ابوالحسین نصربن عبداللّه لعزیز بن احمدبن نوح فارسی شیرازی.

از دانشمندان علم قرائت1 و اهل شیراز بود، اما بعدها به مصر کوچ کرد. 2 وی نزد علی بن جعفر رازی سعیدی، ابوالحسن حمامی، ابواحمد فرضی، ابوالفرج اصفهانی و ابراهیم بن احمد طبری علم آموخت. ابوالقاسم عبداللّه لرحمان بن عتیق بن فحام و ابوالقاسم خلف بن ابراهیم بن نحاس نیز از شاگردان وی بودند؛ همچنین از ابوالحسن بن بشران و ابن رزقویه روایت کرده و محمدبن احمدبن خطاب رازی و احمدبن یحیی بن جارود مصری هم از او حدیث نقل کرده اند. اثر او الجامع فی القرائات العشر می باشد. 3 المجالس هم که مجموعه املاهای اوست، اثر دیگر ابوالحسین فارسی است. 4

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 13 / 90. 2 ـ الاعلام 8 / 24. 3 ـ غایة النهایة فی طبقات القراء 2 / 336. 4 ـ الاعلام 8 / 24.

احسان آذرکمند