الاطباء 471. 5 ـ الوافی بالوفیات 15 / 453. 6 ـ معجم المؤلفین 4 / 281. 7 ـ زندگینامه ریاضیدانان دوره اسلامی 268. 8 ـ هدیة العارفین 1 / 409 و 410.

دیگر منابع: موسوعة علماء الرّیاضیات 161؛ الاعلام 3 / 140؛ تاریخ الحکماء « قفطی » 209؛ کشف الظنون 2 / 1377، 1412 و 1940؛ لغتنامه دهخدا 8 / 12137؛ ایضاح المکنون 1 / 99، 556، 562 و 2 / 323، 328، 335 و 340.

سیدمهدی حسینی عربی

سنائی

سنائی مجدود ـ غزنوی

سنجری ـ خراسانی

سنجری ـ خراسانی (قرن ششم هجری)

درباره وی اطلاعات اندکی در دست است. هدایت می نویسد وی از قدمای شعرا بود و در دربار سلطان سنجر سلجوقی ( حکومت 51
[1] ـ 552 ) خدمت می کرد. نزد پادشاه قدر و منزلتی ویژه داشت و شاعر نیز الطاف پادشاه را به خود با اشعاری در مدح او ابراز داشته است. 1 آقابزرگ تهرانی در شرح حال شاعر آورده است برخی از منابع او را با القاب زین الدین یا شمس الدین سمرقندی معرفی کرده اند و به نقل از فهرست کتابخانه سپهسالار می نویسد: برخی احتمال داده اند شاعر با مؤلف کتاب مهذب الاسماء فی مرتب الاشیاء، یعنی محمود بن عمر ربنجنی سمرقندی متحد باشد. 2 به هر حال وی دارای دیوان شعری بوده که با عنوان دیوان سنجری خراسانی شهرت دارد. 3 تاریخ وفات وی به دست نیامد.

پی نوشت ها

[1] ـ مجمع الفصحاء 1 / 2 / 919. 2 ـ الذریعه 2 / 9 / 483 ـ 484. 3 ـ همان.

دیگر منابع: تاریخ نظم و نشر در ایران 1 / 88؛ لغتنامه دهخدا 8 / 52 / 12.

اسماعیل اسماعیلی

سوزنی سمرقندی

سوزنی سمرقندی محمد ـ سوزنی سهروردی یحیی ـ سهروردی

سهل ـ اصفهانی

سهل ـ اصفهانی (م543 ه )

ابوعلی سهل بن محمد بن احمد اصفهانی حاجّی مقری ء.

ابوعلی در سال 455ه متولد شد. در راه کسب علم و دانش از محضر درس ابومظفر منصور بن محمد سمعانی، محمد بن احمد بن
ماجه ابهری و قاسم بن فضل ثقفی بهره بُرد. وی شیخ القراء اصفهان و آخر کسی بود که از ابوالقاسم یوسف بن جباره هذلی مؤلف الکامل فی القراءآت روایت نمود. ابوسعد سمعانی و ابوموسی مدینی ازجمله شاگردان سهل بودند که از او روایت کردند. 1 کتاب مفارید العشر بعللها از آثار اوست. وفات ابوعلی در نیمه شعبان سال 543ه واقع شد. 2

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ الاسلام 37 / 144. 2 ـ غایة النهایة فی طبقات القراء 1 / 319.

دیگر منابع: معجم المؤلفین 4 / 284.

سیدمهدی حسینی عربی

سهیلی

سهیلی عبدالرحمان ـ سهیلی سیدحسن غزنوی حسن ـ غزنوی

شاکر بن خلیل

شاکر بن خلیل (زنده در 557 ه )

ابوالحسین شاکر بن خلیل.

از دانشمندان و منجمان اسلامی قرن ششم هجری است که تا سال 557ه در قید حیات بوده است. در منابع از تاریخ تولد و تاریخ دقیق وفات وی و همچنین از دیگر ابعاد حیات فردی، اجتماعی و فرهنگی وی ذکری به میان نیامده است. اثر او کتاب الصناعة النجومیه است. 1

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 4 / 290.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

شاه سنجان

شاه سنجان محمود ـ خوافی

شجاع ـ سهروردی

شجاع ـ سهروردی (430 ـ 507 ه )

ابوغالب شجاع بن فارس بن حسین سهروردی بغدادی ذُهلی حریمی.

در سال 430ه به دنیا آمد. وی عمر خویش را در طلب علم گذرانید و کتب بی شماری از تفسیر، حدیث و فقه را به خط خویش نسخه برداری نمود و از روی دیوان حسین بن احمد بن حجّاج بغدادی ( م391ه ) هفت بار نوشت. وی از ابوطالب بن غیلان، ابومحمد جوهری و خطیب بغدادی روایت نمود و اسماعیل بن سمرقندی، عبدالوهاب انماطی، عمر بن ظفر و دیگران از او روایت نمودند. 1