ابوطاهر سلفی درباره احوال رجال بحث هایی با او داشت. سهروردی بر تاریخ خطیب بغدادی ذیلی نوشت. 2 او اشعاری نیز دارد. 3 ابوغالب درنهایت سال 507ه درگذشت و در مقبره باب حرب بغداد کنار قبر ابن سمعون دفن گردید. 4

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ الاسلام 35 / 160. 2 ـ سیر اعلام النبلاء 19 / 355. 3 ـ شذرات الذهب 4 / 16. 4 ـ المنتظم 17 / 134.

دیگر منابع: البدایة و النهایه 12 / 217؛ الوافی بالوفیات 16 / 113؛ تذکرة الحفاظ 4 / 1240؛ دول الاسلام 262؛ العبر 2 / 389؛ الکامل فی التاریخ 10 / 500؛ الاعلام بوفیات الاعلام 1 / 336؛ الاشاره الی وفیات الاعیان 257؛ الانساب 3 / 341؛ مرآة الجنان 3 / 147؛ معجم المؤلفین 4 / 296.

سیدمهدی حسینی عربی

شریح ـ رویانی

شریح ـ رویانی (م505 ه )

ابونصر شریح بن عبدالکریم بن احمد رویانی.

منسوب به رویان از نواحی طبرستان و از فقهای بزرگ شافعی بود و مدتی در آمل به قضاوت پرداخت. وی از جد خود ابوالعباس روایت کرد و رافعی در کتاب خود، فروع بسیاری را از او نقل نمود. 1 ابونصر پسرعموی صاحبالبحر عبدالواحد بن اسماعیل بن احمد رویانی ( م501ه ) به شمار می رفت. وی کتابی با عنوان روضة الحکام و زینة الأحکام در باب قضا تألیف نمود. ابن قاضی شهبه گوید: در کتاب روضه فواید و غرایب فراوانی است که بر کثرت اطلاع مصنف دلالت دارد. 2 هرچند ابن هدایه اللّه تاریخ وفات شریح را در ماه شوال 505ه ذکر کرده، 3 اسنوی با اشاره به عدم اطلاعش از تاریخ وفات وی، تاریخ وفات پدرش ابومعمر را در سال 531ه آورده است. 4

پی نوشت ها

[1] ـ طبقات الشافعیه ( اسنوی ) 1 / 279. 2 ـ طبقات الشافعیه ( ابن قاضی شهبه ) 1 / 284. 3 ـ طبقات الشافعیه ( ابن هدایه اللّه ) 209. 4 ـ طبقات الشافعیه ( اسنوی ) 1 / 279.

دیگر منابع: تهذیب الاسماء و اللغات 1 / 244؛ طبقات الشافعیة الکبری 4 / 332 و 5 / 284؛ الاعلام 3 / 236؛ هدیة العارفین 1 / 416؛ ایضاح المکنون 1 / 592؛ کشف الظنون 1 / 923؛ معجم المؤلفین 4 / 298.

سیدمهدی حسینی عربی

شعیب ـ اندلسیشعیب ـ اندلسی (590 ه )

ابومدین شعیب بن حسین ( حسن ) اندلسی تِلمِسانی مغربی انصاری.

از اهالی حصن منتوجب از نواحی اشبیلیه اندلس بود. وی پس از سیاحت های متوالی ابتدا در بجایه ( بجانه ) و سپس در تِلِمسان مسکن گزید. 1 شعیب از بزرگان عرفا و صوفیه عصر خویش و اهل عمل و اجتهاد بود. 2 شیخ محی الدین ابن عربی ( 560 ـ 638 ه ) از او با عنوان شیخ الشیوخ یاد می کرد. ابوعبداللّه قرشی3 و عبدالخالق تونسی از شاگردان وی محسوب می شدند4 و ابواحمد جعفر بن عبداللّه بن بونة خزاعی، ابومدینی را در بجایه ملاقات نمود. 5 کثرت پیروان ابومدین موجب هراس سلطان وقت، یعقوب المنصور شده بود. در تاریخ وفات وی بین منابع اختلاف است و آن را در سال های 589، 590 و 594ه در تلمسان ذکر کرده اند. آثاری که شعیب تألیف نمود عبارت اند از: انس الوحید ( التوحید ) و نزهة المرید فی علم التوحید، الحکم، 6 مفاتیح الغیب لازالة الریب و ستر العیب. 7

پی نوشت ها

1ـ سیر اعلام النبلاء 21 / 219. 2ـ الوافی بالوفیات 16 / 163. 3 ـ شذرات الذهب 4 / 303. 4 ـ نفح الطیب 7 / 136 ـ 141. 5 ـ الاحاطه فی اخبار غرناطه 1 / 462. 6 ـ معجم المؤلفین 4 / 302. 7 ـ الاعلام 3 / 166.

دیگر منابع: العبر 3 / 103؛ ایضاح المکنون 1 / 133؛ کشف الظنون 1 / 84.

سیدمهدی حسینی عربی

شفروه

شفروه محمد ـ شفروه

شمالی دهستانی خراسانی

شمالی دهستانی خراسانی (قرن ششم هجری)

در بیشتر منابع رجالی و ادبی از نامبرده اسمی دیده نمی شود و برخی نیز که از او یاد کرده اند، اطلاعات چندانی درباره وی ذکر نکرده اند. او معاصر ادیب صابربن اسماعیل ترمذی ( م546ه ) بود1 و در دوران حکومت سلطان سنجر از سلاطین سلجوقی ( حکومت 552 ـ 511ه ) می زیست و از شاعران معروف عصر خویش به شمار می رفت. شمالی با شاعران بزرگ آن زمان به هجوگویی می پرداخت و نیز مداح تاج الملوک، نصرت الدین، از پادشاهان طبرستان بود. 2 اثر او دیوان شعر می باشد. 3