نمی گرفت و خود را برتر از همه می دانست. 13 ظهیر در اواخر عمر ترک ملازمت و خدمت سلاطین کرده و انزوا و گوشه نشینی اختیار کرد و به طاعت و عبادت روی آورد. سرانجام در سال 598ه در تبریز وفات نمود و در مقبره سرخاب ( مقبره الشعرا ) این شهر مدفون گشت. 14 اثر او همان رساله وی در ابطال حکم طوفان و دیگری دیوان شعر است. دیوان او را شمس الدین کاشی ( م 602 ) جمع کرده است. به گفته بعضی منابع، وی از شعرای معاصر فاریابی بوده که از وطنش به قصد دیدار و زیارت فاریابی به آذربایجان آمد، اما چون به آذربایجان رسید فاریابی از دنیا رفته بود؛ ازاین رو وی به جمع دیوان او همت گماشت. 15 این دیوان اکنون شامل 5840 بیت است که انتشارات کاوه، با فهرست کامل، مقدمه، مقابله و تصحیح هاشم رضی به چاپ رسانده است.

پی نوشت ها

[1] ـ دیوان ظهیر فاریابی، مقدمه محقق 27. 2 ـ تاریخ ادبیات در ایران ( صفا ) 2 / 750 و 751. 3 ـ دیوان ظهیر فاریابی 151. 4 ـ الکامل فی التاریخ 11 / 528؛ دیوان ظهیر، مقدمه محقق 28 و 29. 5 ـ تاریخ ادبیات در ایران 2 / 750، 751، 754 و 755. 6 ـ مجمع الفصحاء بخش 2، 1 / 1212. 7 ـ تاریخ ادبیات در ایران 2 / 757. 8 ـ تاریخ ادبیات در ایران 750. 9 ـ بهارستان جامی 102. 10 ـ تذکرة ریاض العارفین 369. 1
[1] ـ لباب الالباب 457. 12 ـ دیوان ظهیر فاریابی 187، 189 و 239. 13 ـ تاریخ ادبیات در ایران 750 و 757. 14 ـ دیوان ظهیر فاریابی، مقدمه محقق 32. 15 ـ الذریعه 9 / 659.

دیگر منابع: کشف الظنون 1 / 798؛ هدیة العارفین 1 / 430؛ فرهنگ سخنوران 363؛ تاریخ ادبیات ایران ( ادوارد براون ) 2 / 102 ـ 114؛ سخن و سخن وران 554 و 588؛ المعجم فی معاییر اشعار العجم 332، 371 و 471؛ حبیب السیر 2 / 558 و 559 و 3 / 118 و 239.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

طاهر ـ کلابی

طاهر ـ کلابی (532 ـ 596ه )

ابومحمد طاهر بن نصراللّه بن جهبل مجدالدین کلابی حلبی.

فقیه شافعی مذهب. در سال 532ه متولد شد. 1 وی جد فقهای بنی جهبل است. 2 برادر وی عبدالملک بن نصراللّه معروف به زین ( م 590ه ) نیز از فضلا و فقها بوده است. 3 از استادان او اطلاعی در دست نیست. وی مدرس قدس شریف و اولین کسی است که در مدرسه صلاحیّه شام به تدریس مشغول شد. 4 از شاگردان او ابوهاشم عمر بن عبدالرحیم بن عبدالرحمان حلبی است. 5 در سال 579ه هنگام فتح حلب به دست صلاح الدین ایوبی ( 564 ـ 589ه )، او بشارت فتح بیت المقدس را که در سال 583ه اتفاق افتاد، به صلاح الدین داد. 6 همچنین از کسانی است که فتوا به قتل سهررودی فیلسوف و حکیم معروف داد7 و درنهایت درسال 596 در قدس از دنیا رفت. 8 اثر او کتابی در فضل جهاد است که برای سلطان نورالدین زنگی ( 54
[1] ـ 569ه ) مخدوم اولی صلاح الدین نگاشته است. 9

پی نوشت ها

[1] ـ الانس الجلیل 2 / 102. 2 ـ الدارس فی تاریخ المدارس 1 / 173. 3 ـ طبقات الشافعیه ( أسنوی ) 1 / 181. 4 ـ الدارس 1 / 173. 5 ـ طبقات الشافعیه ( ابن شهبه ) 2 / 119. 6 ـ البدایة و النهایه 12 / 314. 7 ـ العبر 3 / 115. 8 ـ الانس الجلیل 2 / 102. 9 ـ ابن شهبه 2 / 26.

دیگر منابع: شذرات الذهب 4 / 324؛ مرآة الجنان 3 / 367؛ الأعلام 3 / 223؛ کشف الظنون 2 / 1275؛ معجم المؤلفین 5 / 39.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

طبرسی

طبرسی فضل ـ طبرسی

طلایع ـ ابن رزیک

طلایع ـ ابن رزیک (م556ق)

نصیرالدین ابوالغارات طلایع بن رزّیک بن صالح ارمنی ملقب به ملک صالح و فارس المسلمین و مشهور به ابن رزیک.

در سال 495ه متولد شد. 1 از دوران کودکی و جوانی او اطلاعی در دست نیست. وی از شیعیان عراق بود و در حدود 549ه در مصر به وزارت دولت فاطمیان رسید. 2 این سمت را در دوره دو خلیفه فاطمی، یعنی الفائز ( حکومت 549 ـ 555 ) سیزدهمین و پس از او العاضد ( حکومت 555 ـ 567ه ) چهاردهمین خلیفه این سلسله بر عهده داشت. 3 به دلیل علم و درایت و دادگستری و توانمندی در اعمال قدرت و تدبیر امور، از استقلال رأی و قدرت کامل برخوردار بود و در مدت وزارتش امور حکومتی فاطمیان را به خوبی سامان بخشید؛ به همین دلیل به ملک صالح ملقب گشت که این لقب با سیره و روش او همخوانی دارد. ازآنجاکه در امور دربار جلوی حیف ومیل اموال را می گرفت و به این منظور ارزاق و درآمد بسیاری از درباریان و نزدیکان خلفا را قطع کرد، درباریان نیز کینه و دشمنی او را به دل گرفته و نزد خلیفه از وی بدگوی کردند. درنهایت با همکاری عمه