رشد و شکوفایی چگونه زیست، اطلاعی در دست نیست. آورده اند او شاعری ظریف طبع و ادیبی فصیح بود. 2 ضیاءالدین صنعانی به نقل از علی بن ظافر او را ستوده و می نویسد: ابن حداد ازجمله شاعرانی است که فی البدیهه اشعار زیبایی می سرود. 3 ابوطاهر سلفی نیز با او مکاتباتی داشته و از او روایت کرده است و درباره اش می نویسد: ابومنصور از شاعران دیار مصر بود که اشعار نغزی می سرود. 4 او در اشعار خود گروهی از مصری ها را مدح کرده است. 5 ظافر در ماه محرم سال 529ه در مصر درگذشت. 6 زمان فوت او را با اختلاف در سال های 5257 و 528ه نیز آورده اند. 8 دیوان شعر اثر اوست. 9

پی نوشت ها

[1] ـ الذریعه 9 / 2 / 654. 2 ـ خریدة القصر 2 / 1. 3 ـ نسمه السحر 2 / 269. 4 ـ معجم السَفَر 135. 5 ـ وفیات الاعیان 2 / 540. 6 ـ معجم الادباء 12 / 27. 7ـ الوافی بالوفیات 16 / 521. 8ـ معجم السفر 135. 9 ـ وفیات الاعیان 2 / 540.

دیگر منابع: العبر 2 / 435؛ سیر اعلام النبلاء 19 / 597؛ النجوم الزاهرة 5 / 376؛ شذرات الذهب 4 / 91؛ الاعلام 3 / 236.

محمود هیئتی

ظاهر ـ غزنوی

ظاهر ـ غزنوی (زنده در 561ه )

ظاهر بن محمد بن یوسف غزنوی.

از وی در منابع کهن چیزی نیامده جز آنکه اسماعیل پاشا کتابی را به او نسبت داده است که از عنوان آن مجمل الاسماء فی معرفة اسامی الارضین و الاشجار و الانسان و الحیوان برمی آید وی در علوم طبیعی دستی داشته است. نیز آورده است غزنوی این کتاب را در سال 561ه به پایان رسانده است. 1

پی نوشت ها

[1] ـ هدیة العارفین 1 / 434.

محمود هیئتی

ظفر ـ همدانی

ظفر ـ همدانی (در قرن ششم هجری)

ابوسلیمان ظفر بن داعی بن ظفر همدانی قزوینی.

شیخ منتجب الدین ( متوفای بعد از 585ه ) از وی و پدرش که هر دو از فقهای بزرگ وثقه بودند، یاد کرده و گوید: « ابوسلیمان ظفر بن داعی از شاگردان ابوعلی حسن بن محمد بن حسن طوسی ( فرزند شیخ طوسی متوفای 460ه ) بوده و اشعاری لطیف نیز از او به جای مانده است ». 1 آقابزرگ تهرانی از این اثر، به نام النظم اللطیف یاد کرده است. 2

پی نوشت ها

[1] ـ فهرست منتجب الدین 105 و 72. 2 ـ الذریعة 24 / 228.

دیگر منابع: أمل الآمل 2 / 140؛ جامع الرواة 1 / 423؛ نقد الرجال 2 / 436؛ طبقات اعلام الشیعه 2 / 147.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

ظهیر

ظهیر حسن ـ فارسی ظهیر طاهر ـ فاریابی ظهیرالدین سرخسی یحیی ـ سرخسی

ظهیرالدین ـ سرخسی

ظهیرالدین ـ سرخسی (قرن ششم هجری)

ظهیرالدین تاج الکتاب سرخسی.

نورالدین محمد عوفی که از فضلای اواخر قرن ششم هجری بوده، وی را بسیار ستوده و می گوید مدت ها دیوان انشای تاج الدین تمران شاه در دست او بود و مکتوبات و مُنشآت وی مقبول و پسندیده علما واقع می شد. با تاج الدین تمران شاه نیز مراوده و معاشرت خاصی داشت. عوفی درباره تاریخ تولد یا مرگ سرخسی یا تاج الدین تمران شاه ذکری به میان نیاورده است؛ ولی از تعبیرات عوفی که می گوید: « شنیدم قطعه شعری در مدح تاج الدین تمران سرود و از او کنیزی خواست »، 1 برمی آید سرخسی در زمان او زندگی می کرده است. بعضی از منابع جدید نیز سرخسی را از شاعران بنامِ قرن ششم هجری دانسته اند. 2 اثر او دیوان شعر است. 3 عوفی اشعاری از او را نقل کرده است. 4

پی نوشت ها

[1] ـ لباب الالباب 47، 48، 120، 121 و 573. 2 ـ فرهنگ سخنوران 108. 3 ـ الذریعه 9 / 165. 4 ـ لباب الالباب 47، 48، 120، 121 و 573.

دیگر منابع: لغتنامه دهخدا 14 / 74 و 90.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

ظهیرالدین سیستانی

ظهیرالدین سیستانی نصیر ـ سکزی ظهیرالدین غزنوی محمد ـ مسعودی ظهیری سمرقندی محمد ـ ظهیری عاشر ـ انصاریعاشر ـ انصاری (484 ـ 569ه )