در منطقه خوارزم وفات کرد. 3 تنها اثری که از وی نام برده اند کتابی به نام العدة فی معرفة رجال العمدة می باشد. 4

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ الاسلام 36 / 245. 2ـ تاریخ مدینة دمشق 36 / 217. 3ـ طبقات الشافعیة الکبری 7 / 147. 4 ـ کشف الظنون 2 / 1129.

دیگر منابع: هدیة العارفین 1 / 518؛ معجم المؤلفین 5 / 136.

قهرمان کرمی

عبدالرحمان ـ غرناطی

عبدالرحمان ـ غرناطی (576ه )

ابوجعفر عبدالرحمان بن احمد بن محمد ازدی غرناطی معروف به ابن قصیر.

وی از فقها، محدثان و ادبای غرب اسلامی و از منطقه غرناطه است که به قبیله ازد نیز منسوب می باشد. 1 برای کسب دانش به شهرهای گوناگون ازجمله فاس، مریسیه، افریقیه و دیگر شهرها سفر نمود و نزد علما و دانشمندان عصر خویش شاگردی نمود؛ ازجمله نزد ابوالفضل عیاض بن موسی ( 476ـ544 ) ابوجعفر بن بادش، ابواسحاق بن رشیق، ابوولید بن رشد و دیگران دانش آموخت. 2 همچنین علاقه فراوانی به آموختن و جمع آوری حدیث داشت؛ لذا از افراد مذکور و همچنین از پدر و عمویش ابومروان و ابوالحسن ابن درّی نقل روایت کرده است. از ابن قصیر افرادی همچون ابن مجلوم و ابوعبداللّه بن نافع خطیب روایت نقل کرده اند. 3 وی علاوه بر فعالیت در زمینه های علمی و فرهنگی وارد عرصه های اجتماعی و سیاسی نیز شد و مدتی متولی امور قضایی شهر توزر شده4 و به دلیل اخلاق و رفتار نیکویش مورد تعریف و تمجید تراجم نگاران هم واقع شده است. وی که در یک سفر از تونس عازم حج بود، در یک درگیری به همراه همسفران خود در دریا به سال 576 هجری کشته شد. 5 آثار به جای مانده از ابن قصیر عبارت انداز: الخطب؛ الرسائل؛ المقامات؛ برنامه ای که مشتمل بر روایات وی بوده است؛ کتابی در مناقب علمای عصر خویش که آنان را درک کرده بود؛ مختصر کتاب الجمل ابن خاقان اصفهانی. 6

پی نوشت ها

[1] ـ الاعلام 3 / 294. 2 ـ دیباج المذهب 250. 3 ـ الاحاطة فی اخبار غرناطه 3 / 483. 4 ـ دیباج المذهب 250. 5 ـ تاریخ الاسلام 40 / 218. 6 ـ دیباج المذهب 250.

دیگر منابع: التکملة لکتاب الصله 3 / 528.

قهرمانی کرمی

عبدالرحمان ـ فامیعبدالرحمان ـ فامی (472 ـ 546ه )

ابونصر عبدالرحمان بن عبدالجبار بن عثمان قیسی فامی هروی.

محدث، حافظ، مورخ اهل هرات که در سال 472ه متولد شد. ذهبی به نقل از سمعانی گوید: عبدالرحمان فامی اخلاق و رفتاری نیکو و پسندیده داشت و بسیار ملایم، مهربان و نرم خو بود. صدقات او فراوان و دایم در حال ذکر و نماز و روزه بود. غریبان را اکرام می نمود و برای آنان از مشایخ خود نقل حدیث می کرد و در نقل حدیث نیز فردی ثقه و امین شمرده می شد. او استادان بسیاری را در سفر و حضر تجربه کرده و از آنان حدیث شنیده است؛ از آن جمله شیخ الاسلام عبداللّه بن محمد انصاری، ابوعبداللّه محمد بن علی عمیری، نجیب بن میمون واسطی، ابوعامر محمود بن قاسم ازدی، ابوالقاسم بن حصین و هبه اللّه بن علی بخاری. ابن عساکر و ابوروح عبدالمعز هروی نیز از او روایت کرده اند. 1 همچنین سمعانی نسب شناس بزرگ، از شاگردان وی بوده و خود می گوید در هرات و فوشنج از او احادیث بسیاری شنیده است. 2 وی درنهایت در 25 ذی الحجه 546 چشم از جهان فرو بست. اثر او تاریخ هرات نام دارد که ذهبی از آن به عنوان تاریخ الصغیر یاد کرده است. 3

پی نوشت ها

[1] ـ تذکرة الحفاظ 4 / 1309. 2 ـ الانساب 4 / 343. 3 ـ تذکرة الحفاظ 4 / 1309.

دیگر منابع: هدیة العارفین 1 / 518؛ العبر2 / 468؛ شذرات الذهب 4 / 140؛ سیر اعلام النبلاء20 / 297؛ طبقات الحفاظ 471؛ النجوم الزاهره 5 / 301؛ کشف الظنون 1 / 309؛ معجم المؤلفین 5 / 143.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

عبدالرحمان ـ قرشی

عبدالرحمان ـ قرشی (510 ـ 597ه )

ابوالفرج عبدالرحمان بن علی بن محمد قرشی بغدادی معروف به ابن جوزی.

ابن جوزی یکی از شخصیت های مشهور و معروف جهان اسلام به شمار می رود که در حوزه های گوناگون علوم آثاری پدید آورد. به همین دلیل نامش در مراکز علمی جهان اسلام و حتی خارج از آن زنده مانده است. او که در نسب با چندین واسطه به محمد بن ابی بکر می رسد، 1 در « درب حبیب » بغداد بین سال های 508 و 510ه متولد شد. 2 درباره شهرت وی به ابن جوزی، اقوالی ذکر شده است از آن