باطل مطلب دیگری نیست. 7 ولی برخی دیگر همان طور که گفته شد از او تمجید و تعریف کرده و کلامش را نافذ و آثارش را پرفایده دانسته اند. 8 وی نزد افرادی همچون ابوبکر بن سلیمان قصیره و ابن عیسی بن لبّانه و ابوجعفر بن سعدون کاتب و شماری دیگر از دانشمندان عصر خود دانش آموخته بود. 9 همچنین به شهرهای گوناگون اندلس سفر کرد. گویند شهری در اندلس نمانده بود که ابن خاقان به آن سفر نکند. 10 هرزگویی اش مرتبه او را تنزل داد و همچنین نقل شده وی در پرهیز از محرمات مجد نبوده؛ لذا وقتی که در مجلسی وارد می شود که قاضی عیاض هم در آن بوده و معلوم می شود وی شراب خورده است، بعد از ثابت شدن، این قاضی دستور حدّ را جاری می کند و از این زمان میانه قاضی و ابن خاقان به هم می خورد. 11 آثار ابن خاقان عبارت اند از: قلائد العقیان فی محاسن الاعیان، بدایة المحاسن و غایة المحاسن، کنز الفوائد، مطمح الانفس و مسرح التأنس فی ملح اهل الاندلس، کتابی پرفایده، ولی کمیاب بوده؛ 12 شماری نامه به حکام و علمای بزرگ و فرزندان خود نوشته که از آنها با عنوان غالب السلطانیات یاد شده است. 13

پی نوشت ها

[1] ـ الاعلام 5 / 134. 2 ـ هدیة العارفین 1 / 816. 3 ـ عصر المرابطون و الموحدون فی الغرب 1 / 443. 4 ـ شذرات الذهب 4 / 107. 5 ـ الاحاطة فی اخبار غرناطه 4 / 253. 6 ـ معجم الادباء 16 / 186 ـ 192. 7 ـ همان. 8 ـ شذرات الذهب 4 / 107؛ وفیات الاعیان 4 / 24. 9 ـ نفح الطیب 7 / 29. 10 ـ شذرات الذهب 4 / 107. 1
[1] ـ الاحاطة فی اخبار غرناطه 4 / 249 ـ 250. 12 ـ همان. 13 ـ نفخ الطیب 7 / 33.

دیگر منابع: سیر اعلام النبلاء 20 / 107؛ تاریخ الاسلام 36 / 388؛ عیون التواریخ 12 / 364؛ تاریخ الادب العربی 6 / 106؛ کشف الظنون 2 / 1354؛ ایضاح المکنون؛ معجم المؤلفین 8 / 49.

قهرمان کرمی

فتیان ـ حرّانی

فتیان ـ حرّانی (513 ـ 563ه )

ابوالکرم فتیان بن مباح بن حمد بن سلمی ضریر حرانی.

از محدثان و فقهای حنبلی بود که در قرائت و تجوید هم تخصص داشت؛ ولی برای کسب دانش از حران، از شهرهای منطقه عراق، راهی بغداد شد و نزد افرادی مانند ابوالبرکات انماطی، صالح بن شافع کسب علم کرد و در مذهب احمد حنبلی فقیه شد؛ سپس به دیار خود بازگشت و تا آخر عمر در آنجا به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت. همچنین به مسائل شرعی مردم نیز می پرداخت و افرادی از وی کسب دانش نمودند. همچنین افرادی از وی نقل روایت کرده اند که ازجمله شاگردان وی ابوالمحاسن قاضی قرشی بود. 1 ابن قطیفی تاریخ ولادت او را در سال 513ه دانسته و بر همین اساس قول دیگر که ولادت وی را 523 دانسته نمی تواند درست باشد. در وفات او نیز اختلافی به چشم می خورد و آن را سال 563ه و دسته ای سال 566 ه ذکر می کنند. 2 حرانی در دمشق مرد و در باب الصغیر دفن شد. گفته شده وی در علم تجوید نوشته ای داشته است. 3

پی نوشت ها

[1] ـ شذرات الذهب 4 / 217. 2 ـ ذیل طبقات الحنابله 3 / 315. 3 ـ معجم المؤلفین 8 / 54.

قهرمان کرمی

فخرآور ـ قمی

فخرآور ـ قمی (قرن ششم هجری)

سید فخرآور بن محمد فخرآور بن خلیفه قمی شمس الساده.

از علما و فقهای امامی مذهب بود که شیخ منتجب الدین ( م585ه ) او را فاضل و ثقه توصیف کرده و می گوید سید را در حیره یا گنجه ( خیزه ) دیده است. 1 بنابراین سید با شیخ معاصر بوده، ولی از تاریخ وفات سید اطلاعی در دست نیست. وی کتابی در کیمیا و کتابی در منطق داشته است. 2

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست 96. 2 ـ جامع الرواة 2 / 2.

دیگر منابع: معجم رجال الحدیث 14 / 271؛ أمل الآمل 2 / 214؛ نقد الرجال 4 / 13؛ بحار الأنوار 102 / 259؛ معانی الاخبار 92؛ الذریعه 3 / 215، 23 / 54 و 18 / 199؛ طبقات اعلام الشیعه 2 / 133؛ معجم المؤلفین 13 / 410.

قهرمان کرمی

فرامرز ـ علاءالدوله

فرامرز ـ علاءالدوله (زنده در 516ه )

علاءالدوله فرامرز بن علی بن فرامرز.

حاکم ری و فرمانروایی عادل و حکیم و بسیار خوش اخلاق بوده است. بیهقی او را در خراسان در سال 516ه ملاقات کرده و می نویسد فرامرز کتاب خودش را با نام مهجة التوحید به پدرم عرضه کرد. علاءالدوله در این کتاب، از نظر حکیم ابوبرکات بن ملکان طبیب