15 ـ معجم البلدان 4 / 251. 16 ـ تاریخ الاسلام 34 / 167. 17 ـ ذیل علی طبقات الحنابله 3 / 214. 18 ـ سیر اعلام النبلاء 20 / 299. 19 ـ المختصر من تاریخ ابن دبیثی 203 و 376. 20 ـ کشف الظنون 2 / 999، 1735 و 1951. 2
[1] ـ المنتظم 18 / 70.

دیگر منابع: الکامل فی التاریخ 11 / 136؛ لسان المیزان 5 / 16؛ الإعلام بوفیات الأعلام 1 / 364؛ الاعلام 5 / 271؛ هدیة العارفین 2 / 2؛ معجم المؤلفین 8 / 173.

علی محمدی یدکللّه

مجبر ـ صقلی

مجبر ـ صقلی (پیش از 540ه )

مجبر بن محمد بن مجبر صقلی.

از شاعران و نویسندگان سده ششم هجری بود که در مصر اقامت داشت. به دلیل انتساب او به « صقلیه » یا همان سیسیل، احتمالاً در این جزیره به دنیا آمده یا در آنجا می زیسته است یا نیای او از آنجا برخاسته اند. مجبر پیش از سال 540ه رحلت کرد و از خود دیوان شعری بر جای گذاشت. 1

پی نوشت ها

[1] ـ معجم المؤلفین 8 / 177.

علی محمدی یدکللّه

مجد الدین سرخکتی

مجد الدین سرخکتی محمد ـ سرخکتی

مجدالدین ـ عزیزی

مجدالدین ـ عزیزی (قرن ششم هجری)

مجدالدین بن رشید شرف الکُتّاب عزیزی خراسانی.

کاتب، شاعر و از اعیان و فضلای خراسان1 در قرن ششم بود2 و خطی زیبا و طبع و گفتاری لطیف و شیرین داشت. مدتی نیز در اِسْفِزار، شهری در نواحی سیستان در خدمت امیر علاءالملک شرف الدین میرک بوده و به امر کتابت برای او اشتغال داشت. 3 اثر او دیوان شعر است. 4 رضاقلی خان هدایت بعضی از اشعار او را آورده است. 5 بیش از این اطلاعی از وی به دست نیامد.

پی نوشت ها

[1] ـ لباب الالباب 139 و 141. 2 ـ ستیغِ سخن 192. 3 ـ لباب الالباب 139 و 141. 4 ـ الذریعه 9 / 961. 5 ـ مجمع الفصحاء 1 / 206.

دیگر منابع: الذریعه 9 / 719؛ فرهنگ سخنوران 391.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

مجدالدین ـ نسویمجدالدین ـ نسوی (قرن ششم هجری)

مجدالدین نسوی ( نسائی ).

وی قضاوت شهر مینا، آبادی ای در حدود نسا خراسان را بر عهده داشت و به گفته عوفی دلش به نور علم بینا بود و طبعی لطیف و صاحب ذوقی سرشار داشت. محمد عوفی از فضلای اواخر قرن ششم هجری با پسر وی ملاقات کرده و به نقل از پسر وی بعضی از اشعار، رباعیات و قصاید او را در کتاب خود آورده است. 1 شایان به ذکر است مجدالدین نسوی مذکور، غیر از مجدالدین محمد پاییزی صاحب شاهنامه است که عوفی در سال ششصد هجری با او در نَسا ملاقات نموده است. 2 اثر او دیوان شعر است. 3

پی نوشت ها

[1] ـ لباب الالباب 20
[1] ـ 203. 2 ـ لباب الالباب 486. 3 ـ الذریعة 9 / 963.

دیگر منابع: فرهنگ سخنوران 510؛ تذکره مخزن الغرائب 843.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

مجدود ـ غزنوی

مجدود ـ غزنوی (473 ـ 535ه )

ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی.

شاعر و عارف بلندآوازه قرن ششم هجری که در کتاب حدیقه الحقیقه، خویش را به همین نام خوانده و معاصر او محمد بن علی رقّاء نیز در دیباچه حدیقه و بسیاری از تذکره نویسان او را همین گونه معرفی می کنند؛ 1 ولی حاجی خلیفه نام او را محمد ذکر کرده است. 2 از بعضی از قصاید سنایی نیز استفاده می شود نام او حسن بوده که به گفته بدیع الزمان فروزانفر اگر نسبت این قصاید به وی صحیح باشد، باید گفت نام اصلی او حسن بوده و بعد به مجدود معروف گردیده است. 3 ولادتش در اوایل نیمه دوم قرن پنجم و به قولی در سال 473ه در غزنین بوده است. 4 وی به منظور بهره از مشایخ به شهرهای گوناگون ازجمله بلخ، سرخس، هرات و نیشابور سفر کرد و در حدود سال 518 به غزنین بازگشت. 5 او مداح سلطان بهرامشاه غزنوی بوده و در دربارش بسیار مقرب بود؛ ولی بعدها به گوشه نشینی و عزلت روی آورد. وی درنهایت در غزنین چشم از جهان فرو بست و همانجا دفن شد. 6 در تاریخ وفات سنایی اختلاف بسیار است. محمد بن علی رقاء وفات او را پس از نماز شام