المیراث، شرح الصحیفه که نسخه ای از آن به تاریخ 1305ه موجود می باشد، المختصر فی المضایقه ( الرسالة فی المضایقه ) که به خط شاگرد ابن ادریس، جعفر بن احمد بن حسین بن قمرویه ( عمرویه ) و در زمان حیات استادش نوشته شده است، الاسئلة الرسیة الاولی، 34 خلاصة الاستدلال، منتخب کتاب التبیان، المناسک، 35 جوابات ابن ادریس، مسئلة فی تتمیم القلیل کرا، 36 تعلیقات تبیان. 37

پی نوشت ها

[1] ـ شرح اللمعه 5 / 400. 2 ـ مجالس المؤمنین 1 / 569. 3 ـ لؤلؤ البحرین 236. 4 ـ خاتمة مستدرک الوسایل 3 / 458. 5 ـ أمل الآمل 2 / 243. 6 ـ فهرست منتجب الدین 113. 7 ـ السرائر 1 / 12. 8 ـ رجال ابن داوود 269. 9ـ نقد الرجال 4 / 132. 10 ـ السرائر 14 و 13. 1
[1] ـ رجال ابن داوود 269. 12 ـ الوافی بالوفیات 2 / 129. 13 ـ شرح اللمعه 5 / 400. 14 ـ أمل الآمل 2 / 243. 15 ـ بحار الأنوار 1 / 16. 16 ـ طرائف المقال 1 / 112. 17 ـ دایرة المعارف بزرگ اسلامی 2 / 719. 18 ـ بحار الأنوار 107 / 46، 52، 63 و 162. 19 ـ الذریعه 4 / 225، 17 / 68، 20 / 71 و 21 / 222. 20 ـ السرائر 1 / 12 و 13 ( مقدمه ). 2
[1] ـ مستدرکات اعیان الشیعه 1 / 149. 22 ـ اعیان الشیعه 8 / 49. 23 ـ أمل الآمل 2 / 243. 24 ـ مستدرکات اعیان الشیعه 1 / 218. 25 ـ سیر اعلام النبلاء 21 / 332. 26 ـ السرائر 1 / 10. 27 ـ أمل الآمل 1 / 103. 28 ـ معجم المؤلفین 4 / 202. 29 ـ شرح اللمعه 5 / 400. 30 ـ فهرست منتجب الدین 113. 3
[1] ـ دایرة المعارف بزرگ اسلامی 2 / 720. 32 ـ الذریعه 21 / 11. 33 ـ ایضاح المکنون 1 / 27 و 28. 34 ـ الذریعه 2 / 82، 12 / 155 و 358، 20 / 175 و 21 / 134. 35 ـ الوافی بالوفیات 2 / 129. 36 ـ الذریعه 5 / 195 و 20 / 384. 37 ـ هدیة العارفین 2 / 105.

دیگر منابع: ریحانة الادب 7 / 377؛ کشف الحجب و الاستار 308 ـ 411؛ الکنی و الالقاب 1 / 210؛ معجم المؤلفین 8 / 229 و 9 / 32؛ المجدی فی انساب الطالبیین 41 و 129؛ بشارة المصطفی 10؛ تهذیب المقال 5 / 291 و 2 / 268؛ معالم العلماء 7؛ اجازات الحدیث 154؛ الفوائد الرجالیه 2 / 250؛ کلیات فی علم رجال 484؛ معجم رجال الحدیث 14 / 271؛ طرائف المقال 2 / 454؛ تأسیس الشیعه 305؛ فقهای نامدار شیعه 122 ـ 115؛ اعیان الشیعه 2 / 275؛ الذریعه 6 / 361 و 22 / 440 و 23 / 223.

گلشاد حیدری

محمد ـ حمدانی

محمد ـ حمدانی (قرن ششم هجری)

ابوحارث محمد بن علی بن ظفر برهان الدین حمدانی قزوینی.

از حیات فردی، اجتماعی و علمی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. شیخ منتجب الدین ( م بعد از 585ه ) از او به عنوان امام، عالم، صالح، مفسر و واعظ یاد کرده و آثاری چون دلائل القرآن در تفسیر؛ مفتاح التفسیر؛ عین الاصول و شرح الشهاب را برای وی برشمرده است؛ چنان که از فرزندش محمد که عالم و فقیه بوده یاد می کند. 1 محمد ساکن ری2 و از شاگردان منتجب الدین و از مشایخ خواجه نصیرالدین طوسی بوده است و نسخه ای از فهرست شیخ منتجب الدین را در سال 613ه به خط خود نوشته است؛ 3 ازاین رو پدرش محمد بن علی قطعا از بزرگان شیعه در قرن ششم است.

پی نوشت ها

[1] ـ فهرست منتجب الدین 161 ش 378 و 379. 2 ـ موسوعة طبقات الفقهاء 7 / 248. 3 ـ الذریعه 4 / 4 و 8 / 252.

دیگر منابع: الذریعة 4 / 273، 13 / 344، 15 / 367 و 21 / 323؛ أمل الآمل 2 / 286؛ طبقات اعلام الشیعه 2 / 176 و 274؛ ریاض العلماء 5 / 128؛ معجم رجالِ الحدیث 14 / 243 و 17 / 199.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

محمد ـ حموی

محمد ـ حموی (زنده در 559ه )

ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه تاج الدین حموی.

اثر او الانتخاب لما قُصِد مِن کلام العرب و آیِ الکتاب است. وی این اثر را در سال 559ه نسخه برداری کرده است. 1 از حیات فردی، اجتماعی و علمی او اطلاع دیگری در دست نیست، تنها از عنوان کتاب وی برمی آید فردی زبان شناس و در اصطلاح گذشتگان لغوی بود. گفتنی است احتمال دارد وی با محمد بن هبه اللّه حموی برمکی متوفای پس از 577ه و مؤلف روضة المرتاض و حدائق الفصول2 یکی باشد.

پی نوشت ها

[1] ـ المستدرک علی معجم المؤلفین 687. 2 ـ هدیة العارفین 2 / 99؛ معجم المولفین 12 / 89.

سیدمحمدحسین میرعبداللهی

محمد ـ حَمَوی

محمد ـ حَمَوی (زنده در 577ه )

محمد بن هبه اللّه بن مکّی ( هبه اللّه برمکی ) تاج الدین حَموی.

فقیه، فرضی، متکلم، شاعر، خطیب و اشعری مسلک بود. از کلام سُبکی برمی آید او در سال 577ه در قید حیات بوده است. وی مرجع اهل مصر و صاحب فتوا، مدرس مدرسه صلاحیّه و از خطیبان ماهر در