ادبيّات در ايران/ صفا 2/ 266).

ذيل كتاب فصيح ثعلب- تأليف محمّد عبد المنعم خفاجى- مى‌نويسد:

علمائى بنوشتن غريب القرآن- اهتمام زيادى نموده‌اند، و تأليفات فراوانى داشته‌اند كه مشهورترين آنها:

الف- غريب القرآن و مجاز القرآن- ابو عبيده متوفّى 209 هجرى.

ب- غريب القرآن از ابو عمر و زاهد محمّد بن عبد الواحد غلام ثعلب (متوفّى 345 ه).

ج- المفردات فى غريب القرآن- از راغب اصفهانى حسين بن محمّد (متوفّى 502 ه).

د- اتحاف الاريب بما فى القرآن من الغريب از ابو حيّان اندلسى (متوفّى 745 ه) و علماى جديد ديگر كه در اين باره كتابهائى نوشته‌اند و ذكرشان لازم نيست.

(ذيل فصيح ثعلب- خفاجى ص 3).

در باره نام كتاب «الفاظ القرآن»

با اينكه راغب در مقدّمه كتاب دو بار نام كتاب حاضر را- مفردات الفاظ القرآن- ذكر مى‌كند و مى‌نويسد: قد استخرت اللّه تعالى فى املاء كتاب مستوفى فيه- مفردات الفاظ القرآن.

متأسّفانه نه تنها در نام كتاب تصرّفاتى شده است بلكه تحريفات، و خيانت‌هاى علمى و ادبى كه بزرگترين خيانت‌ها محسوب مى‌شود در حقّ كتاب حاضر انجام گرفته كه پاره‌اى از روى بى‌توجّهى و سهو و قسمتى ديگر بخاطر انتحال و بخود نسبت دادن يا سرقت ادبى و علمى است.

كتابى اخيرا بنام (مجمع البيان الحديث تفسير مفردات الفاظ القرآن الكريم) از سوى سميح عاطف الزّين- در دار الكتب اللبنانى و دار الكتب المصرى- چاپ شده كه آقاى سميح عاطف الزّين عينا كتاب مفردات را با حذف مقدّمه عالمانه و عابدانه راغب‌