هستند در نظر محقّقين و مستشرقين پژوهشگر بد نام كند پس از اذن عليه- عبارت و على آله السّلام- را اضافه مى‌كند تا بگويد كردار و رفتار اينچنين كسان همين دستبرد زدن به كتاب قدما و ديگران است.

در واژه- سحر- كه راغب تفسير آنرا سه قسمت نموده و قسمت ثالث‌[1] را ايشان حذف كرده است و بالاخره پس از مثله نمودن چنين اثر گرانبهائى از دانشمندى پارسا و گرانقدر در پايان كتابش با مقدارى اثر شامورتى بازى اعداد، آخرين جرّاحى را براى پوشاندن آثار جرمش انجام مى‌دهد با كمال وقاحت مى‌نويسد: «فقدتم بحمده تعالى طبع مجمع البيان الحديث فى كتاب تفسير مفردات القرآن الكريم و يليه الاعراب فى غريب آيات القرآن الكريم ان شاء اللّه المعين».

معلوم نيست با چه وجدان و فطرتى نام خدا را بكار مى‌برد و گويا مى‌خواهد همين بلا را بر سر كتاب- ابن انبارى- هم در بياورد كه وعده مى‌دهد پس از اين كتاب اعراب غريب القرآن- خواهد بود و بالاخره براى اينكه عذرى در دادگاه وجدان داشته باشد مى‌نويسد:

«مراجع الكتاب: القرآن الكريم- نهج البلاغه- مجمع البيان طبرسى- معجم الفاظ القرآن الكريم راغب- و لسان العرب- لقد اخذنا معظم تفسيرات مفردات الفاظ القرآن الكريم من كتاب معجم الفاظ القرآن الكريم للعلّامة الرّاغب الاصفهانى بعد ان وجدناها مطابقة لما جاء فى مجمع البيان و كان موافقا للسان العرب.

آيا كسى در بيروت و مصر به اين سارق بى‌حيا نمى‌گويد تو به چه اجازه اينچنين كتابى كه در تمام كشورهاى مسلمين و اروپائى شهرت علمى و دينى دارد اينطور ناقص و مثله كرده‌اى، تو از كجا مفردات راغب را با مجمع البيان طبرسى‌

[1]« الثّالث ما يذهب اليه الاغتام ...» سوّمين معنى سحر اينست كه مرتاضين بسويش مى‌روند و نظر مى‌دهند كه در اين مورد- سحر- اسمى و افسونى است براى فعلى كه مى‌پندارند در اثر تداوم و نيروى آن صورتها و طبيعتها دگرگون مى‌شود مثلا انسان را الاغى مى‌كند در صورتى كه از نظر محققّين و كسانى كه با پژوهش و از شستن و خالص كردن خاك معدن زر بدست مى‌آوردند، هيچ حقيقتى براى عمل فوق و سحر و پندارهاى آنان قائل نيستند».