مطابقت داده‌اى؟ لسان العرب ابن منظور چه تناسبى با مفردات راغب دارد؟

عيّاران و دست برد زنندگان به آثار دانشمندان بخوانند و پند گيرند

اكنون ترس و بيمى كه ابو الحسن على بن حسين مسعودى از اين عيّاران داشته است و در آغاز و پايان كتابش (مروج الذّهب) آورده نقل مى‌شود تا شايد براى سايرين عبرتى باشد، مى‌گويد:

«هر كس چيزى از معانى اين كتاب را تحريف كند يا قسمتى از آن را تغيير دهد يا نكته‌اى از آن را محو كند يا چيزى از توضيحات آن را مشتبه يا دگرگون يا واژگون يا تباه يا مختصر كند يا به ديگرى نسبت دهد يا بر آن بيفزايد، از هر ملّت و فرقه باشد غضب و انتقام و بلاهاى سخت خداى چنان بر او فرود آيد كه صبرش ناچيز و فكرش حيران شود، خدايش انگشت نماى جهانيان و عبرت بينندگان و ضرب المثل اهل نظر كند و عطاى خويش را از او بگيرد و خالق آسمانها و زمين كه به همه چيز توانا است فرصتش ندهد از قوت و نعمتى كه به او داده بهره‌مند شود، اين تهديد را در آغاز و انجام كتاب خويش نهادم كه مانع مردم هوسناك و شقاوت پيشه شود كه خداى را بياد آرند و از سر انجام خويش بيمناك شوند كه عمر كوتاه است و راه دراز نيست و همه به پيشگاه حساب خدا مى‌روند» (پايان و مقدّمه مروج الذّهب مسعودى).

و بگفته ملك الشّعراى بهار:

امّا در جامعه خودمان مردانى پارسا كه فقط ترجمه ساده واژه‌هاى مفردات راغب را با ذكر مأخذ بدون تصرّف استفاده نموده و در كتاب خويش آورده‌اند خدمتى علمى دينى انجام داده‌اند (مثل نويسنده واژه‌هاى قرآن، آقاى محمّد رضائى)