امّا كسانى هم هستند كه تحت نامهاى متشابه، مثل: (فرائد- يا قاموس قرآن) و غيره، غش و سمين و سره و ناسره يا راغب و خويشتن را با هوس خدمت ولى مشوب و بهم آميخته، معجونى گيج كننده، شيرين و ترش و سپيد و سياه ساخته‌اند كه اميد است در جامعه ما هرگز امثال سميح عاطف زين‌ها بوجود نيايد كه نخواهد آمد.

زيرا مكتب حقّ و عدالت گستر اسلام كه از آبشخور امامان امين و معصوم كسب فيض و علم مى‌نمايند چنان افرادى بوجود نياورده و نخواهد آورد، و چنين باد.

نام كتاب را سيوطى- مفردات القرآن- و در چاپ 1381 بتحقيق محمّد سيد گيلانى- المفردات فى غريب القرآن- هست.

آقاى نديم مرعشلى هم آنرا بعدا- معجم مفردات الفاظ القرآن للعلّامة الراغب اصفهانى چاپ نموده كه بحقّ نام معجم يا شرح و قاموس و تفسير لغوى ادبى همگى توضيحى براى محتواى كتاب- مفردات الفاظ القرآن- است كه خود راغب هم در توضيح نام كتابش مى‌نويسد:

و من المعلوم اللفظيه تحقيق الالفاظ المفرده، فتحصيل معانى مفردات الفاظ القرآن- يعنى يكى از علوم لفظى پژوهش و تحقيق در الفاظ مفرد است و سپس كسب و درك معانى آنها.

و چون واژه معجم- در عصر ما بجاى لغت نامه يا مجموعه بكار مى‌رود، كتاب راغب چنانكه قبلا گفته شد پس از محتواى اصول كافى كه امام (ع) در ذيل يك مفهوم مثلا مانند علم و عقل يا اولى الالباب تمام آيات مربوطه را بغير از تكراريها ذكر مى‌كند و هيچ مفسّرى در طول تاريخ تفسير چنين قدرتى نداشته ولى مؤلّف كتاب مفردات الفاظ القرآن- چنين مهارتى و استعدادى داشته كه در ذيل يك واژه مثل «قوم» گاهى شصت و پنج (65) آيه و در ذيل واژه- هدى- نود و هشت (98) آيه بيان مى‌كند و تمام كلمات كتاب بهمين ترتيب است و در حقيقت يكى از مآخذ معجم المفهرس (فؤاد عبد الباقى) يا كتاب نجوم الفرقان فى‌