به قرآن و سنّت‌هاى پيامبر 6 بيشتر گسترش مى‌يافت.

مى‌خواستند با آئينى و كتابى كه اين چنين معجزه آفريده و از مردمى گمنام در صحنه تمدّن جهانى آنگونه شكوه و عظمت ايجاد كرده، آشنا شوند.

بخصوص كه زير ساز انقلاب اسلام و مسلمين، ايمان و عبادت و باور به روز جزا بود. و بگفته سپاهيان اسلام، پيامبر 6 با قرآن مبعوث شده است تا:

ليخرج النّاس، من عبادة النّاس الى عبادة اللّه.

و من جور الاديان الى عدل الاسلام.

و من ضيق الدّنيا الى سعة الآخرة.

يعنى: فلسفه وجودى پيامبر و قرآن بر اين بوده كه مردم را از پرستش غير خدا و بندگى مردم خارج كند و به پرستش اللّه سوق دهد، از جور و ستم مكتب‌ها برهاند و بسوى عدل اسلام برساند و از جهان مادّى و دنيا بفراخناى جهان آخرت راه نمايد.

از اينجهت نيازهاى سياسى، عبادى، اخلاقى، اجتماعى از اين قرار بود، مثل آشنايى به روابط و داد و ستد و معاملات و فهميدن و آموزش چيزهاى جائز و حلال از آنها كه ناروا و حرام است، معرفت توحيدى و خداشناسى، نبوّت، درك و پذيرش امور آينده و غيب، و از همه مهمتر تشويق اسلام به فراگيرى علوم كه از آموختن قرآن آغاز مى‌شد، شناختن روابط اجتماعى با ملّت‌ها از نظر صلح و جنگ، درك و مفاهيم اسلامى و جديدى كه در قرآن آمده است، مثل مؤمن، كافر، منافق، مشرك، ظالم، عادل قاسط، مقسط، مفلح، و صدها اصطلاح ديگر و حوادث تاريخى انبياء و انجام عبادات مثل وضوء- صلاة، صوم، امر بمعروف، نهى از منكر- شهادت و داورى، آداب همسرى، فهميدن معنى الهام، وحى، فرشتگان، بهشت، دوزخ، اعراف، هدايت، ضلالت، طيّبات، خبيثات، و مهمترين امورى كه در قرآن زياد تأكيد شده است، مثل شناختن و داشتن ايمان و اعمال صالحه، تقوى و تزكيه نفس كه گفت:

(هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ‌