إِيتاءَ
الزَّكاةِ- 73/ انبياء) و وَ
لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَ شَيْئاً- 229/ بقره)[1]
و وَ لَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ- 247/ بقره) در همه آيات از
مصدر إيتاء- يعنى دادن، فعلهائى بكار رفته است.
أثث
: أثاث و لوازم زياد منزل، كه اصلش از أثّ است
يعنى فراوان شده، به تمام اموالى هم كه متراكم و انباشته شده است أثاث گويند، كلمه
أثاث مفرد ندارد مثل متاع و ابزار. اصطلاح- نساء
أَثَائِثُ- يعنى زنان فربه و چاق كه گوئى اثاثى بر دوش دارند و عبارت- تَأَثَّثَ فلان- يعنى به اموال و اثاث
زيادى رسيد.
أثر
: أثر هر شيء حاصل كردن و دريافتن چيزى است
كه ما را بوجود آنچيز دلالت و راهنمائى مىكند.-
أَثَرَ و أَثَّرَ- هر دو درست است. جمع أثر آثَار است.
خداى تعالى فرموده ثُمَّ قَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِرُسُلِنا- 27/ حديد) و آيه آثاراً فِي الْأَرْضِ- 82/ غافر) و فَانْظُرْ إِلى آثارِ
رَحْمَتِ اللَّهِ- 50/ روم) با توجّه به اين معنى به راهى هم كه بسوى آثار گذشتگان و
به يك راه و روش هدايت مىكند آثار گويند مانند سخن خداى تعالى فَهُمْ عَلى آثارِهِمْ يُهْرَعُونَ-
70/ صافّات).
و آيه هُمْ أُولاءِ عَلى أَثَرِي- 84/ طه). (كه در همه آيات
فوق آثار مادّى و معنوى
[1] آيه 229/ بقره كه در بالا اشاره شده است حاوى نكاتى انسانى و
جاودانه، از آئين نجات بخش و همسان كننده حقوقى در برابر وظيفه زنان با مردان كه
اسلام به حمايت از آنان برخاسته و در زمان جاهلى كه كمترين ارزشى براى زنان قائل
نبودند حقوقشان را و مقامشان را اينچنين ارزش مىنهد و مىفرمايد( حلال نيست بر
شما آنچه را كه به همسرانتان در طول زندگى دادهايد بستانيد و حتّى در جاى ديگر
مىفرمايد جز بنيكى با آنان رفتار نكنيد وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ- 19/ نساء) دنياى امروز بايستى عبرت گيرد كه زنان را استثمار و آنان
را وسيله تبليغ و تفريح قرار مىدهد.