مى‌شود» چنانكه گفته‌اند- فرس‌ يَأْلُكُ‌ اللّجام و يعلك- اسبى است كه لگام و دهانه را در دهان مى‌گيرد.

ألم‌

: الألم‌ درد شديد- أَلَمَ‌، يَأْلَمُ‌، أَلَماً- كه اسم فاعلش‌ آلِم‌ است.

خداى فرمايد: (فَإِنَّهُمْ‌ يَأْلَمُونَ‌ كَما تَأْلَمُونَ‌- 104/ نساء)- ايشان همانند شما دردناك مى‌شوند، و- آلَمْتُ‌ فلانا بدردش آوردم، عذاب‌ أَلِيم‌ يعنى عذابى درد آور.

و آيه (أَ لَمْ يَأْتِكُمْ‌- 130/ انعام) الف استفهام است كه بر سر (لم) در آمده است نه اينكه از ريشه ألم باشد.

أله‌

: اللّه‌: گفته‌اند، اصل اللّه- إله است همزه‌اش حذف شده، و (الف- لازم) بر سر آن در آمده و مخصوص باريتعالى است:

مخصوص بودن واژه (اللّه) به باريتعالى، اين آيه است كه مى‌فرمايد:

(هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا- 65/ مريم) يعنى آيا نامى براى او مى‌دانى كه با آن نام، ناميده شده باشد.

إله‌- نامى است كه براى هر معبودى و ذاتى قرار داده‌اند و همينطور خورشيد