28/ فصلت) است كه واژه دار به- خلد- كه مصدر است اضافه شده است و (مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ‌- 197/ آل عمران) جهنّم اسمى است براى مكانى، كه جايگاه و پناه آنهاست.

عبارت- أَوَيْتُ‌ له- يعنى او را مورد رحمت قرار دادم در پناهش گرفتم و با دل و جانم به او رجوع كردم.- اويا- إيّة، مأوية، مأواة، مصادر اين واژه است و آيه (آوى‌ إِلَيْهِ أَخاهُ‌ او را بخود ملحق و پيوسته كرد و- آواه و أواه- هر دو در آن معنى درست است.

و مأويّه- در شعر حاتم طائى كه مى‌گويد:

ماويّه- همسر حاتم است، گفته‌اند،- ماويّه- يعنى زن و همسر حاتم،

[1] اين مصراع از قصيده است كه حاتم طائى همسر خود را مورد خطاب قرار مى‌دهد و همسرش( ماويه) است گويند زنى بسيار فاضل و با شخصيّت بوده كه حاتم در مسابقه فضيلت كه رسمى جاهلى بوده و در حضور زنى كه مى‌خواستند آن زن يك نفر را براى همسرى انتخاب كند از افتخارات و سجاياى اخلاقى خود براى او بر مى‌شمردند و او يكى را برمى‌گزيد، اين رسم پسنديده در اسلام هم باقى ماند و تأييد شد. همسر حاتم صاحب دو فرزند به نام عدى و دخترى فاضل به نام( سفاء) شد كه آثارى علمى و اسلامى از او در تاريخ ثبت است سفاء واسطه اسلام آوردن برادرش عدى بن حاتم شد و پس از شرفيابى به حضور پيامبر اكرم6 گفت« فكسانى النّبى، و اعطانى نفقة ...» عدى پس از اسلام آوردن از طرف پيامبر به سرپرستى صدقات قبيله( طى) مأمور شد و پسر همين عدى( حجر بن عدى) است كه يكى از ياران با وفاى مولا على( ع) است كه بدست معاويه، مظلومانه همراه يارانش شهيد شد ;، چند بيت از قصيده حاتم كه مصراعش در متن آمده چنين است:

1-