به ساكن باديه هم- باد- گويند، مانند آيه (سَواءً الْعاكِفُ فِيهِ وَ الْبادِ[1]- 25/ حجّ) و آيه (لَوْ أَنَّهُمْ‌ بادُونَ‌ فِي الْأَعْرابِ‌- 20/ احزاب) (كه- باد و بادون- در هر دو آيه اشاره به ساكنين روستاهاست).

بدأ

: بَدْء آغاز كردن- بَدَأْتُ‌ بكذا- و- أَبْدَأْتُ‌ و ابْتَدَأْتُ‌- يعنى پيش داشتم و از قبل انجام دادم، بَدْء و إِبْدَاء- مقدّم داشتن چيزى بر غير آن كه خود نوعى پيش داشتن و تقديم است، خداى فرمايد: (وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ‌- 34/ يونس) و (كَما بَدَأَكُمْ‌ تَعُودُونَ‌- 29/ اعراف) همه در معنى فوق است.

مبدأ الشّى‌ء- آغاز هر چيزى كه اشياء ديگر از آن تركيب مى‌شود و بوجود مى‌آيد، پس حروف مبدأ سخن و كلام است و چوب مبدأ و سر آغاز، تخت و كرسى و درب است و هسته خرما مبدأ نخل، و به بزرگ مردى كه هر گاه بخواهند بزرگان را بشمارند از او آغاز مى‌كنند- بدء- گويند و خداى آغاز كننده و پايان دهنده آفرينش است يعنى او سبب مبدأ و نهايت است.

مى‌گويند- رجع عوده على بدئه: آخرش به اوّلش برگشت.

و- فعل ذلك عائدا و بادئا و معيدا و مبدئا- آنكار را در حالى كه پايان دهنده‌

[1] آيه فوق در باره پاسخ عمل غرور آميز كفّار است كه نمى‌گزارند همه مردم در مسجد الحرام بمانند، بودن در خانه خداى را براى خود با روح كفر آميزشان مايه تفاخر مى‌گرفتند در اين آيه هم خداوند همان عدم برترى نژادى، و طبقاتى و اصطلاحات كفر گونه طبقه گرايى را محكوم مى‌كند و مى‌گويد همه در خانه خدا و پيشگاه خداوند مساويند چه ساكنين آنجا و چه روستائيان و باديه نشينان، همه برابرند و در پايان آيه مى‌فرمايد و هر كسى روش إلحادى و ظلم را پيشه كند، و بخواهد ستم كند مجازاتش عذاب دردناك است( وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ‌- 25/ حجّ) يعنى تقسيم كنندگان انسانها از روى تفاخر و ستم و ممانعت از طريق اللّه را كفر و الحاد مى‌داند مگر نه اينست كه در موسم حجّ ميليونها انسان را كه در شهرهاى خويش براى خود به منظور لذّات و مقام مادّى و معنوى فخرى قائل بودند. همه را بيك جامه سپيد رنگ وارد مى‌كند تا شايد عبرتى باشد براى آنها و سايرين، لذا مى‌بينيم كه صدها هزار سياه پوست، و سپيد پوست در حجّ احساس برادرى مى‌كنند هر ساله هزاران سياه پوست به دين رهائى بخش اسلام مى‌گروند پيروان نوح هم از طرف همان مستكبرين تاريخ به بادى الرّأى- تعبير مى‌شوند يعنى روستائيان ساده لوح و حال اينكه خداوند مى‌فرمايد شما كفّار كم خرد، بى‌شعور و بد عاقبت هستيد.