ديدگاهى دوستانه و برادر نگر مجدّدا مورد
مطالعه قرار دهند و خواندن آنها را در حوزههاى علمى تجويز نمايند كه شاعر گفت:
و عين الرّضا عن كل عيب كليلة
و لكنّ عين السّخط تبدى المساويا
اگر چشم رضامندى و دوستى باشد از ديدن عيبها باز مىايستد ولى ديده
ناخشنود عيبها را آشكار و بر ملاء مىكند.
ثانيا- همانگونه كه اكثر علماى تشيّع تفاسير و كتب اهل تسنّن را
مطالعه مىكنند و در خانههاشان غالبا آن كتب وجود دارد و شايد فروش كتابهاى آنان
در ايران بيش از ساير كشورها مورد مطالعه است آنها نيز آثار شيخ طوسى (تفسير
تبيان) و شيخ طبرسى (مجمع البيان) و شيخ مفيد و كلينى را مورد تحقيق بيشتر و
بهرهمندى قرار دهند تا خواست پيامبر عزيز ما كه استحكام پيوند برادرى ميان مؤمنين
به اسلام بوده جامه عمل بپوشد و تمام مسلمين به مذهب و روشى كه مىگويد:
«كن للظّالم خصما و للمظلوم عونا».
على وار و حسين گونه عليه استكبار جهانى و به يارى مستضعفين بر
خيزند، آنگاه خواهيد ديد كه جوانان عزيز فارس، كرد، ترك و تركمن و ساير عزيزان
تشنه عدالت اسلامى كه جانشان سرشار از ايمان بخدا است متوجّه مىشوند كه اسلام
برتر از هر مكتبى و هر ملّى گرائى و نژاد پرستى كور و تعصّب آميزى است لذا ديگر
بهر قدرت و حاكمى كه از فرمان الهى و اسلامى عملا سرپيچى كند و با شرابخوارى و
قمار و فساد اخلاق و وابستگى به بيگانه و دشمنان اسلام حكومت مىكنند و نتيجتا
پاكان و مظلومانى چون اصحاب طف را بيرحمانه در صحراى سوزان كربلا يا مانند امروز
در فلسطين و افغانستان و اريتره و فليپين و ساير نقاط جهان به خاك و خون مىكشند و
يا در باره آن سكوت مىكنند هرگز- اولى الامر- نمىگويند و همچون عبد اللّه بن
مقفّع كه آبشخور عقيدهاش پس از اسلام نظرات پيامبر و امامان (ع) است به منصور
دوانيقى مىگويد:
«لا طاعة لمخلوق فى معصية الخالق».
(نهج البلاغه ص 500/ 156) كسى كه از فرمان خدا سر مىپيچد اطاعتش
جايز