جمع بَصَر- أبصار است و جمع
بصيرة- بصائر است،
خداى تعالى گويد (فَما أَغْنى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لا
أَبْصارُهُمْ[1]-
26/ احقاف).
[1] آيه 26/ احقاف كه قبل و بعدش اينست:( قوم عاد مردمانى بسيار
قوى و هنرمند و جنگجو بودند) و به خاطر همين عوامل مادّى( مانند ابر قدرتهاى
امروز) خود را فنا ناپذير مىپنداشتند، آيات خداى و پيامبرانش را استهزاء
مىكردند، با اينكه با قانون تساوى بخش فطرت الهى از گوش و چشم و دل و انديشه
بخوبى برخوردار بودند ولى بخاطر برگزيدن راه لجاجت و انكار در آيات خداوند چشم و
گوش و دل و انديشهشان، آنها را از سرنوشت ذلّت بار حتمى بىنياز نركد و همان
عواقب غرور و خود بزرگ بينى آنها را در ميان گرفت، و احاطهشان كرد و پايان
نكبتبار خود را بمصداق آيه( وَ
لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ. أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ- 34/ اعراف) آنچنان به طوفان عذاب الهى و
سرنوشت خويش دچار شدند كه از همه قدرت و نيرو جز سنگهاى بناها و قصرهايى كه در
آنجا عيّاشى مىكردند از قوم عاد چيزى باقى نماند و به هلاكت رسيدند.