جنس خويش نيز پيوسته است مانند انسان و حيوان.

و همچنين در آخرت نيز موجوداتى به شخصه باقى هستند مثل بهشتيان كه نه براى مدّتى بلكه براى ابد پايدار و باقى‌اند، چنانكه خداى عزّ و جلّ فرمود (خالِدِينَ فِيها- 57/ نساء).

نوعى ديگر كه حيات و بقائشان به نوع و جنسشان بستگى دارد، چنانكه از پيامبر 6 روايت شده كه‌

«أنّ أثمار أهل الجنّة يقطفها أهلها و يأكلونها ثمّ تخلف مكانها مثلها».

(ميوه‌هاى بهشتيان را، اهل بهشت مى‌چينند، و مى‌خورند سپس جاى آنها پر مى‌شود).

در باره چيزهائى كه در آخرت دائم و باقى‌اند، خداى فرمايد: (وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌- 6/ قصص) و (وَ الْباقِياتُ‌ الصَّالِحاتُ‌- 46/ كهف) يعنى چيزى از اعمال كه ثوابش براى انسانها باقى مى‌ماند، كه آن اعمال به نمازهاى پنجگانه تفسير شده است و گفته‌اند آنها- سبحان اللّه و الحمد للّه هستند، امّا صحيحش اينست هر عبادتى كه به قصد توجّه بخداى تعالى انجام شود- باقيات و صالحات- است و بر اين معنى آيه (بَقِيَّتُ‌ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ‌- 86/ هود) كه پايداريش به وجود حقّ تعالى پيوسته و اضافه شده.

و آيه (فَهَلْ تَرى‌ لَهُمْ مِنْ‌ باقِيَةٍ- 8/ حاقّه) يعنى گروهى باقى و پايدار يا فعل و عملى كه براى ايشان باقى مى‌ماند كه گفته‌اند- باقية- معنايش- بقيّة- است كه از مصادر فعل بقى و يبقى است كه يا فاعل است و يا بر بناى مفعول امّا معنى اوّل يعنى همان باقيه- (گروه باقى) صحيح است.

بكك‌

: بكّة، همان مكّه است و اين معنى از مجاهد است كه مى‌گويد مانند جمله: سبد رأسه و سمده است يعنى سرش را از تكبّر بالا گرفت (گردن فرازى) كه حرف (ب) به (م) تبديل شده است و همينطور در (لازب)- و (لازم) كه هر دو به معنى ثابت و لازم است كه مى‌گويند- ضربه لازم و لازب- اين است: ضربتى كه پس از بهبودى هنوز جايش باقى و ملازم آن عضو است.

خداى تعالى فرمايد: (إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي‌ بِبَكَّةَ مُبارَكاً- 96/ آل عمران)