خداى تعالى گويد: (هؤُلاءِ بَناتِي‌ هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ‌- 78/ هود) و (لَقَدْ عَلِمْتَ ما لَنا فِي‌ بَناتِكَ‌ مِنْ حَقٍ‌[1]- 79/ هود) كه گفته شده واژه- بَناتِكَ‌ در آيه اخير مورد خطاب بزرگان آن قومند، كه دخترانش را براى همسرى به آنها نمايانده است نه اينكه بر همه اهل شهرش، زيرا سخنى محال و ناممكن است كه دخترانى اندك را در برابر گروهى كثير و افزون بنماياند تا به همسرى برگزينند و باز گفته‌اند اشاره به- بَناتِكَ‌- در آيه زنان امت او هستند كه دختران او ناميده شدند زيرا هر پيامبرى در حكم- پدر امت- خويش است بلكه بزرگتر و شريفتر از پدر و مادر براى ايشان، چنانكه در ذيل واژه- أب- بيان شده است.

و آيه (وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ‌ الْبَناتِ‌- 57/ نحل) بازگو كردن سخن مشركين در باره اين موضوع است كه مى‌گفتند ملائكه و فرشتگان دختران خدايند.

بهت‌

: بُهِتَ‌ (سراسيمه و دهشت زده شد)، خداى عزّ و جلّ فرمايد: (فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ- 258/ بقره) يعنى متحيّر و مدهوش شد و- قد بَهَتَهُ‌- يعنى سراسيمه‌اش كرد.

و آيه (هذا بُهْتانٌ‌ عَظِيمٌ‌- 16/ نور) يعنى دروغى كه شنونده‌اش را مبهوت و متحيّر مى‌كند.

بُهْتان‌ از- بهت- است خداى تعالى فرمايد: (يَأْتِينَ بِبُهْتانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَ‌- 12/ ممتحنه)

[1] معنى اين آيه با توجّه بآيات قبل و بعدش روشنتر مى‌شود، پس از تذكّرات و انذار پياپى حضرت لوط پيامبر( ع) به مردمى كه زشت‌ترين ننگين‌ترين روشهاى جنسى را كه چندى قبل، كشور باصطلاح متمّدن و كهنه استعمار يعنى انگلستان در پارلمان خود آنرا رسمى نموده، قوم لوط نيز دست از آن بر نمى‌داشتند تا اينكه فرشتگان مأمور عذاب الهى بر پيامبرشان آمدند و او از اين همه عطوفت او آن مردم بسوى او و فرستادگان با سوء نيّت مى‌شتافتند، به آنها گفت اينك دختران من را براى همسرى برگزينيد و از آنان همسر گيريد كه برايتان پاك‌ترند، از خداوند پروا كنيد مرا در باره مهمانانم محزون مسازيد آيا در ميان شما مردى رشيد و آگاهى نيست؟ آنها پاسخ دادند ما به دختران تو حقّى نداريم مى‌دانى كه ما چه مى‌خواهيم؟ گفت كاش نيروئى داشتم و يا شما آدمى رشيد مى‌داشتيد، سپس فرشتگان او را با پيروان و خانواده‌اش غير از همسرش از شهر خارج كردند و صبحگاهان كه نزديك بود يعنى در فرداى آن شب، شهرشان با تمام مفاسد و آلودگيهايشان زير و رو شد و باران سنگهاى شهر و عماراتشان بر سرشان باريدن گرفت اين آثار و نشانه‌ها باقى است، و چنين سرنوشتى از ستمكاران دور نيست.( وَ ما هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ- 83/ هود).