دانست.

چنانكه فرمود:

«مولى القوم منهم و ابنه من أنفسهم».

(مولى و دوست هر امّتى از آنها و فرزندش نيز در شمار تن و جان و از خود آنهاست).

بيت اللّه و بيت العتيق- مكّه است، خداى فرمايد:

(وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ‌- 29/ حج) و (إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ- 96/ آل عمران) و (وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ‌- 127/ بقره) يعنى كعبه و خانه خدا. (وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‌- 189/ بقره) (بروّ نيكى آن نيست كه از پشت خانه وارد خانه شويد، نيكو كار كسى است كه تقوا پيشه كند) اين آيه در باره قومى است كه از وارد شدن در خانه‌هاشان بعد از احرامشان از رو برو خوددارى مى‌كردند، خداى هشدار مى‌دهد كه اين عمل با برّ و نيكى منافات دارد.

و آيه (وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍ سَلامٌ‌- 23/ رعد) معنايش اين است كه فرشتگان با انواع حالات مسرّت بخش بر آنها باسلام و درود وارد مى‌شوند.

سخن خداى تعالى كه فرمايد: (فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ‌- 36/ نور) كه گفته‌اند منظور بيوت پيامبر 6 است، مانند آيه (لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ‌- 53/ احزاب) كه گفته‌اند اشاره آيه، به خانه‌هاى اهل بيت و قوم پيامبر 6 است.

و نيز گفته‌اند به قلب اشاره شده است، بعضى از حكماء در سخن پيامبر 6 كه گفته است‌

«لا تدخل الملائكة بيتا فيه كلب و لا صورة».

گفته‌اند در اين حديث منظور از بيت- قلب و از- كلب- حرص و آز، اراده شده است به دليل اينكه زمانى گفته مى‌شود: