كلماتى مانند- قائمة كه در وقف بصورت (ه) خوانده مى‌شود و يا اينكه در وقف و وصل ثابت است مانند- أخت، بنت.

5- و حرف (ت‌) كه در جمع سالم با الف همراه است مانند- مسلمات و مؤمنات.

6- حرف (ت‌) در آخر فعل ماضى براى ضمير متكلّم كه مضموم است مانند آيه:

(وَ جَعَلْتُ لَهُ مالًا مَمْدُوداً- 12/ مدّثر).

7- حرف (ت‌) براى مخاطبى كه مفتوح است مثل آيه (أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ‌- 7/ فاتحه).

8- و براى ضمير مخاطب مكسور مانند آيه (لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا- 27/ مريم) و خداى داناتر است.

و اللّه اعلم.