باشد.

أرض‌ مَجْرُودَة- زمينى كه تمام گياهش خورده شده و خالى از گياه است.

فرس‌ أَجْرَد- اسب كم مو و برهنه.

ثوب‌ جَرْد- لباس كهنه و فرسوده كه كرك و پشمين ريخته و پوسيده شده، تَجَرَّدَ عن الثوب- از لباس برهنه شد.

جَرَّدْتُهُ‌ عنه- لباس را از تنش در آوردم.

إمرأة حسنة المتجرّد- زنى نيكو پوست.

روايت شده است كه‌

(جرّدوا القرآن)[1].

- يعنى قرآن را با چيزى كه منافات با آن دارد در نياميزيد.

انْجَرَدَ بنا السّير- راه بر ما طولانى شد.

جَرَدَ الإنسان- از گزيدن ملخها پوست بدنش تاول و مخملك زد.

جرز

: جُرُز يعنى زمين بى‌گياه، خدا عزّ و جلّ گويد: (صَعِيداً جُرُزاً[2] 8/ كهف) يعنى خاك خالص بدون گياه.

أرض‌ مَجْرُوزَة- زمينى كه گياهش چرانيده و خورده شده.

جَرُوز- كسى كه بر خوان و سفره زياد و سريع غذا مى‌خورد در مثل‌

[1] حديث فوق از ابن مسعود ; نقل شده كه گفته است:

( جرّدوا القرآن ليربوا فيه صغيركم و لا ينأى عنه كبيركم و لا تلبسوا به شيئا ليس منه).

يعنى طورى قرآن را بخوانيد و به آن عمل كنيد كه نوجوانانتان از قرآن تربيت شوند و پند گيرند و بزرگسالانتان از آن دور نشوند و چيزى را كه از قرآن نيست با آن در نيامى‌زند. ابن عيينه مى‌گويد معنايش اين است كه از سخنان و احاديث اهل كتاب در قرآن وارد نكنيد، گويى كه تشويقى است بر فراگيرى قرآن نه ديگر سخنان منسوب به كتاب خدا زيرا هر چيزى غير از قرآن از ساير كتب آسمانى كه منسوب به آنهاست بر تأليف آن كتابها امين نبوده‌اند و بنابر نصّ قرآن تحريف شده است. لس- ج 3- ص 117.

[2] اشاره( صَعِيداً جُرُزاً- 8/ كهف) مبنى بر اراده خداوند در خلقت زمين است كه مى‌فرمايد( إِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَيْها صَعِيداً جُرُزاً- 8/ كهف) يعنى هر چه بر زمين است صاف و هموار و بى‌بناء و بدون گياه قرار داده‌ايم كه در آيه قبلش فرمود( إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا- 7/ كهف) يعنى آنچه بر زمين است براى زمين زيبايى و زينتى است تا انسانها با پرداختن به آنها و بهره‌مندى از آنها ايشان را از بهترين آنها متنعّم سازيم تا كداميك از ايشان نيكوتر عمل كنند.