فارسى و معرب است و همان- جِهْنَام‌- است، خداى بهتر داند و اللّه اعلم.

جيب‌

: جَيْب‌[1] يعنى گريبان و يقه پيراهن، خداى تعالى گويد:

وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‌ جُيُوبِهِنَ‌[2]- 31/ نور).

(يعنى با سرپوش و روسرى خويش برو گردن و موى بپوشانند) جُيُوب‌ جمع‌

[1] جيب در اشعار شعراى فارسى زبان ما زياد بكار رفته است جامى در باره پير خار كن كه نيايش مى‌كرد مى‌گويد:

[2] آيه‌ وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‌ جُيُوبِهِنَ‌) از سوره مباركه نور است كه در آغازش اشاره بامورى مى‌كند كه پايه‌هاى سعادت خانواده و جامعه بر آنها قرار دارد، تهمت زدن بزنان پاك را بسختى نكوهش كرده و تهمت زنندگان را مستوجب عذابى بزرگ مى‌داند به ويژه كسانى كه خوش دارند فحشا را در جامعه گسترش و پراكنده سازند و بزبان پاك بهتان مى‌زنند، سپس بآيه فوق مى‌رسد و ابتداء مردان را دستور عفّت و چشم پوشى و دورى از زشتى و نگاه خيره نكردن به زنان تذكّر مى‌دهد زيرا همواره مردانند كه وسيله و آغاز گمراهى و فساد و فريب دادن زنان هستند و لذا قرآن از مردان شروع مى‌كند كه‌ قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‌ لَهُمْ‌- 30/ نور) بگو مردان مؤمن كه ديده از غير محرم خويش فرو گيرند و عفّت خويش نگه دارند كه بپاكدامنى نزديكتر است سپس زنان را كه بايستى شخصيّت خود را حفظ كنند و همطراز مردان در عفت و پاكدامنى قرار گيرند مخاطب ساخته و مى‌گويد: بزنان مؤمن بگو آنها نيز ديده از غير محرم خويش بپوشند و خود را از حرام نگهدارند روپوشها بر گريبان و گردن و موى خويش قرار دهند و زينت براى غير ننمايند تا رستگار شوند.