جيب است.

جوب‌

: جَوْب‌ يعنى كندن حفره و چاله كه همان گود كردن زمين براى آبريز است، سپس در كندن هر زمينى بكار مى‌رود، خداى تعالى گويد: وَ ثَمُودَ الَّذِينَ‌ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ- 9/ فجر).

(قوم ثمود كه براى خانه سازى و شهر سازى دل كوهها را در- وادى القرى- مى‌شكافتند و سنگها را مى‌بريدند).

هل عندك جائبة خبر؟؟ آيا خبر مهمّى و از شهرها رسيده‌اى دارى؟

جواب‌ الكلام- سخنى است كه سويداى دل و خاطر را طىّ مى‌كند و از دهان گوينده به گوش شنونده مى‌رسد.

جواب- سخنى است كه آغاز و ابتداى خطاب نيست بلكه به سخنى كه قبلا گفته شده برمى‌گردد، خداى فرمايد: وَ ما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قالُوا- 82/ اعراف).

جواب- در برابر پرسش و سؤال گفته مى‌شود.

پرسش و سؤال نيز دو گونه است:

1- خواستن بحث و سخن و گفتگو مطالبه پاسخ آن سخن.

2- تقاضاى بخشش و كمك و پاسخ خواستن آن.

در باره معنى اوّل سؤال، آيات‌ أَجِيبُوا داعِيَ اللَّهِ‌ 31/ احقاف) (يعنى: دعوت كننده بخداى را اجابت كنيد) و وَ مَنْ لا يُجِبْ‌ داعِيَ اللَّهِ‌- 32/ احقاف).

در معنى دوّم سؤال، آيه‌ قَدْ أُجِيبَتْ‌ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقِيما- 89/ يونس) يعنى آنچه كه خواستيد بشما داده شد. پس استقامت بورزيد.

گفته شده: اسْتِجَابَة همان- إِجَابَة است و حقيقتش- قصد پاسخ دادن و آمادگى براى جواب است ولى- استجابة- بپاسخ دادن تعبير شده است كه از آماده شدن براى پاسخ خدا نيست، خداى تعالى فرمايد:

اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ‌- 24/ انفال) و ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‌- 60/ غافر) و فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي‌- 186/ بقره) و فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ‌- 195/ آل عمران) و وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌- 26/ شورى) و وَ الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ‌- 38/ شورى) و وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي‌