(وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ‌ الْأَحادِيثِ‌- 101/ يوسف).

يعنى: آنچه كه در خواب از رؤياها براى ايجاد و حادث مى‌شود.

خداوند قرآن را نيز- حديث- ناميده است، مثل آيات:

(فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ‌- 34/ طور).

(أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ‌- 59/ نحم).

(فَما لِهؤُلاءِ الْقَوْمِ لا يَكادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثاً- 78/ نساء).

(اين قوم را چه مى‌شود كه قرآن را نمى‌فهمند و درك نمى‌كنند).

(حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ‌- 140/ نساء).

(فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ‌- 6/ جاثيه).

(وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثاً- 87/ نساء).

پيامبر فرموده است:

«إن يكن فى هذه الأمّة محدّث فهو عمر!».

مقصود چيزى است كه از سوى ملاء أعلى بر دلش مى‌رسد.

خداى تعالى گويد: (فَجَعَلْناهُمْ أَحادِيثَ‌- 19/ سباء).

حَدِيث‌- اخبارى كه بآنها مثل بزنند و حَدِيث‌ يعنى ميوه تازه رجل‌ حَدُوث‌- مرد خوش سخن.

حِدْثُ‌ النّساء- هم سخن با زنان كه فعلش‌ حَادَثْتُهُ‌ و حَدَّثْتُهُ‌ و تَحَادَثُوا و صار أُحْدُوثَة (يعنى با او سخن گفتم و به او حديث گفتم و گفتگو كردم و افسانه شد).

رجل‌ حَدَث‌ و حَدِيث‌ السّنّ- مرد جوانسال و نوجوان- كه هر دو بيك معنى است.

حَادِثَة- رويدادى تازه و شگفت كه بابلاء و آسيب همراه است جمع آن‌ حَوَادِث‌ است.

حدق‌

: حَدَائِق‌ يعنى باغهاى تازه‌اى كه سرور انگيز است جمع‌ حَدِيقَة است.

خداى تعالى فرمايد: (أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً