آن شي‌ء صحيح نيست.

مثل آيه (وَ أَنْعامٌ‌ حُرِّمَتْ‌ ظُهُورُها- 138/ انعام).

(كه مشركين نشستن بر بعضى از چهار پايان را به غلط حرام مى‌دانستند) و (بَلْ نَحْنُ‌ مَحْرُومُونَ‌- 67/ واقعه).

يعنى: از جهت نتيجه رفتار گذشتمان محروميم.

(لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ‌- 19/ ذاريات).

كسى كه روزى و رزق بر او فراخ نيست. چنانكه بر غير او هست.

و بعضى گفته‌اند: منظور از محروم- در اين آيه- سگ است و بعضى ديگر توجّه نكرده‌اند، پاسخشان داده‌اند كه محروم نام سگ است، بديهى است واژه- محروم- نوعى مثال است بچيزى كه محروم است براى اينكه سگ را هم بيشتر مردم محروم مى‌كنند يعنى او را از خوردن محروم مى‌كنند.

مَحْرُمَة و مَحْرَمَة- يعنى حرمت و احترام (و هر چيزى كه شكستن حدّ آن جايز نيست كه جمعش‌ محارم‌ است كه از احترام بآنها بايستى حدّ و مرزشان رعايت شود و مورد تجاوز قرار نگيرند).

اسْتَحْرَمَتِ‌ الماعز- بزى كه آماده فحل و باردارى است.

حري‌

: حَرَى‌ قصد كرد و خواست، حرى الشّي‌ء يَحْرِي‌- يعنى آهنگش كرد، و به سويش رفت.

تَحَرَّاه‌- به همان معنى است يعنى بسوى او قصد كرد و او را مقصد خود قرار داد.

خداى تعالى گويد: (فَأُولئِكَ‌ تَحَرَّوْا رَشَداً- 14/ جنّ).

(تمام آيه چنين است- فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً، يعنى آنكه اسلام آورد آهنگ رشد و كمال كرد) يا (آنها كه اسلام آوردند ...).

حَرَى‌ الشّي‌ء يَحْرِي‌- يعنى كم و ناقص شد، گوئى كه بسوى مقصد ادامه نيافته و ناقص مانده، شاعر گويد: