انْحَسَّتْ أسنانه- كه باب انفعال حس
است يعنى دندانهايش كنده شد و ريخت.
حَسِسْتُ- دانستم و فهميدم، كه جز در
مورد فهم و درك با حواس ظاهرى گفته نمىشود، امّا
حَسَيْتُ، كه حرف (س) به حرف (ى) تبديل شده در همان معنى است ولى أَحْسَسْتُهُ- حقيقتش ادراك با هر دو حس
يعنى هم با حسّ ظاهر و هم با انديشه و احساس باطنى است، و أحست، هم مثل همان است
كه يك (س) آن حذف شده است همچون:
ظلت- (روز را در سايه گذارندم، كه يك (ل) آن حذف شده است).
خداى تعالى گويد: (فَلَمَّا أَحَسَ عِيسى مِنْهُمُ الْكُفْرَ- 152/ آل عمران) تنبّه و آگاهى بر اين مطلب است كه كفر و ناسپاسى
كاملا از آنها ظاهر بطورى كه بخوبى حسّ مىشد و ديده مىشد زيرا حسّ ظاهر برترى بر
فهم و احساس درونى دارد.