إمرأة حَصَانٌ‌ و حَاصِن‌- زن پاكدامن و خويشتن دار از پليديها، و زشتيها.

جمع- حَصَان- حُصُن‌ و جمع حَاصِن- حَوَاصِن‌- است و حَصَان‌: صفتى است براى زنانى كه عفيف و پرهيزگارند.

خداى تعالى گويد: (وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي‌ أَحْصَنَتْ‌ فَرْجَها- 12/ مريم)، يعنى: مريم دختر عمران كه عفّت و ناموس خويش حفظ كرد).

أَحْصَنَتْ‌ و حَصَنَتْ‌- در معنى يكى است، خداى تعالى گويد: (فَإِذا أُحْصِنَ‌- 25/ نساء).

يعنى هر گاه همسر برگزينند، أحصنّ- يعنى شوى گزيدند و شوهر كردند.

حَصَان‌- همان- مُحْصَنَة- است يعنى. زن عفيف و پاكدامن كه يا بخاطر عفيف بودن و همسر برگزيدن و يا بخاطر موانعى مانند شرافت و آزادگى از خطا، محفوظ است، گفته مى‌شود:

إمرأة مُحْصِن‌ و مُحْصَن‌- كه اسم فاعل و مفعول هر دو بصورت صفت براى زن بكار رفته است، پس، محصن- بصورت اسم فاعل را باين تصوّر گويند كه او خود خويشتن را از محرّمات و زشتيها حفظ مى‌كند، محصن- بصورت اسم مفعول باين جهت است كه نگهداريش از غير او است.

(يعنى: يا از طرف شوهر و يا از طرف والدين و شخصيت خانوادگى مصون از خطا است).

خداى تعالى گويد: (وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ‌ مُحْصَناتٍ‌ غَيْرَ مُسافِحاتٍ‌- 25/ نساء) و بعدش مى‌گويد: (فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ‌- 25/ نساء).

از اين روى مى‌گويند: محصنات يعنى حفظ شده‌ها و شوهر كرده‌ها براى اينكه داشتن همسر و وجود او همان چيزى است كه آن زنان را از خطاها مصونيت مى‌دهد، واژه- محصنات- با فتحه حرف صاد يعنى زنانى كه شوهر دارند و مصونيت و حريّت نسبى و خانوادگى دارند، تجاوز بحرمت چنان زنان، و