يعنى: در قيامت آنچه را كه در دلها بود آشكار و جمع مى‌شود همانطور كه مغز از پوست جدا و جمع مى‌شود، يا مانند نتيجه‌اى كه از حساب بدست مى‌آيد و ظاهر مى‌گردد، پنهانى دلها هم همينطور روشن مى‌شود.

و گفته‌اند: حَصِيل‌- يعنى پوشيده‌ها و پنهانيهاى دل كه مانند تلخ دانه‌ها و پوست و شلتوك مخلوط برنج است.

حَصَلَ‌ الفرس- يعنى آن اسب دلش از خوردن درد گرفت.

حَوْصَلَة الطّير- چينه‌دان پرنده.

حصي‌

: الإحصاء، حساب كردن و بدست آوردن چيزى با مقدار، و عدد، مى‌گويند:

أَحْصَيْتُ‌ كذا- كه از واژه- حصا- است يعنى آنرا با عدد و ارقام حساب كردم و بدست آوردم، بكار بردن لفظ- حصا- براى اينست كه در گذشته به شمارش و حساب كردن ارقام اعتماد مى‌كردند همانطور كه ما در حساب كردن به انگشتان دست تكيه مى‌كنيم و اعتماد داريم.

خداى تعالى گويد: (وَ أَحْصى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ عَدَداً- 28/ جنّ).

يعنى همه چيز را حاصل كرده و بر آنها احاطه و تسلّط دارد.

پيامبر 6 فرمود:

«من أحصاها دخل الجنّة»[1].

[1] تمام حديث فوق چنين است« انّ للّه تعالى تسعه و تسعين اسما من احصاها دخل الجّنّه» در باره اين حديث وجوهى ذكر شده است.

1- يعنى كسيكه نامهاى خداى تعالى را در دل و خاطرش نگهدارد و بياد داشته باشد.

2- كسيكه نامهاى خداى را بياموزد و بآنها ايمان داشته باشد.

3- كسيكه آن نامها را از قرآن و سنّت استخراج كند.

4- كسيكه بعموم نامهاى خدا عمل كند مثلا بداند كه خداى سميع و بصير است بنابر اين چشم و گوش خود را از هر چه كه جايز نيست نگه مى‌دارد و همينطور ساير اسماء خدا.

5- و نيز گفته‌اند يعنى كسيكه در ياد آورى نامهاى خداى تعالى معنى آنها بخاطرش خطور مى‌كند و در مفاهيمشان مى‌انديشد در حاليكه شكوه خداوند را با آن صفات بياد مى‌آورد و پاكى و قداست آن معانى را بنظر مى‌آورد و با شوق و رغبت و شور و شيفتگى بآنها متمايل و شيفته و مجذوب معانى اسماء خداى مى‌شود پس همه انسانهائى كه شرايط مذكور را دارند ببهشت داخل مى‌شوند.( مجمع البيان ج 1 ص 102).