100/ مائده) يعنى: كافر و مؤمن و كارهاى فاسد و صالح برابر نيستند.

و آيه (وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ- 26/ ابراهيم) كه اشاره‌اى است بهر كلمه زشت و كفر و دروغ و فساد و غير از آنها.

پيامبر فرمود:

«المؤمن أطيب من عمله و الكافر أَخْبَثُ‌ من عمله».

(مؤمن از عمل خويش پاكتر است و كافر از عمل خويش ناپاكتر).

اسم فاعل اين واژه- خَبِيث‌ و مُخْبِث‌- است يعنى كسى كه خباثت مى‌كند.

خبر

: الخَبَر، علم و شناخت و اشياء معلوم از لحاظ آگاهى و با خبر شدن از آنها.

خَبَرْتُهُ‌ خَبْراً و خُبْرَةً- يعنى خبردار و آگاه شدم.

أَخْبَرْتُ‌- يعنى آنچه را كه از خبر بدستم آمده، اعلام كردم.

خُبْرَة- آگاهى و معرفت بباطن امور و كارها.

خَبَار و خَبْرَاء- يعنى زمين نرم كه گاهى به زمينهاى مشجّر و با درخت نيز گفته مى‌شود.

مُخَابَرَة- يعنى مزارعه و زمينى كه براى كاشتن در برابر گرفتن مقدار معلوم و معيّنى از محصول بكسى داده مى‌شود.

الخبر- توشه‌دان كوچك كه شتر باربر را هم بهمان شباهت، خبر ناميده‌اند.

آيه (وَ اللَّهُ‌ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ‌- 53/ آل عمران).

خبير در آيه فوق يعنى عالم و آگاه به كارهاتان، و گفته‌اند: يعنى عالم بباطن امورتان.

و نيز- خبير- بمعنى خبر دهنده و آگاه كننده است، مثل آيات:

(فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌- 105/ مائده).

(وَ نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ‌- 31/ محمّد).

(قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبارِكُمْ‌- 94/ توبه).

يعنى: از احوالاتتان كه خداوند ما را از آن آگاه كرده است، با خبر هستيم.

خبز

: الخُبْز، يعنى نان كه معروف است.