امّا بايد دانسته شود كه با ذكر مضاف در اينگونه عبارت مقصودى را كه از علم و آگاهى بر دو وجهى كه قبلا ذكر شد، از آن حاصل نمى‌شود، يعنى، 1- ناروائى و پليدى كارشان در قصدى كه از مكر و نيرنگ دارند، كه مى‌خواهند با فريب دادن پيامبر 6 خداى را فريب داده باشند.

2- در عبارت- يُخادِعُونَ اللَّهَ‌- تنبّه و هشدارى است بر اينكه خدعه و فريب آنها نسبت به پيامبر 6 آنقدر بزرگ است كه گوئى چنان رفتار مكر آميز، خدعه با خداوند است همانطور كه در بيعت گفت:

(إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ‌- 10/ فتح) و (وَ هُوَ خادِعُهُمْ‌- 142/ آل عمران) ذكر شده است.

خَدَعَ‌ الضّبّ- سوسمار در سوراخش پنهان شد، بكار بردن واژه خدع- در باره سوسمار براى اينست كه هر كس در سوراخش دست ببرد مانند عقرب دستش را مى‌گزد از اين روى پنداشته‌اند- عقرب- است تا جائيكه بصورت ضرب المثل گفته‌اند:

العقرب بوّاب الضّبّ‌- عقرب دربان و پرده‌دار سوسمار است و به جهت فريبكارى سوسمار بطور ضرب المثل مى‌گويند: أَخْدَعُ‌ من ضبّ‌، يعنى مكّارتر از سوسمار.

طريق‌ خَادِع‌ و خَيْدَع‌- يعنى راهى گمراه كننده و بيراهه گوئى كه مسافرين و راهروانش را فريب مى‌دهد.

مَخْدَع‌- خانه‌اى در خانه ديگر يعنى تو در تو، گوئى كه سازنده آنخانه با اين عمل خواسته كسيكه قصد رسيدن باو را دارد فريب دهد.

خَدَعَ‌ الرّيق- سرابى كه با درخشيدنش از دور فريب مى‌دهد در وقتى كه آبى در آن نباشد يا كم باشد و از دور درياچه‌اى بنظر آيد.

أَخْدَعَان‌- يعنى دو رگ حجامت پشت و گردن كه گاهى پيدا و زمانى ناپيداست.

خَدَعْتُهُ‌- رگ حجامتش را بريدم، و در حديث‌

«بين يدى السّاعة سنون‌