الهون و الهوان و الذّلّ- كه در اينصورت ناپسند و مذموم است.

خسر

: الخُسْر و الخُسْرَان‌- يعنى كم شدن سرمايه زندگى كه بانسان نسبت داده مى‌شود و مى‌گويند:

خَسِرَ فلان- يعنى او زيانمند شد و خسارت ديد، گاهى خسران و زيان و ضرر، بكار و عمل هم تعلّق مى‌گيرد مى‌گويند:

خَسِرَتْ‌ تجارته:

آيه‌ تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ- 12/ نازعات) (يعنى آن عمل بازگشتى است با زيانكارى و خسارت).

و گاهى واژه- خسران- در باره دستاوردهاى زندگى مثل مال و مقام دنيائى است كه بيشتر هم چنين است، بكار مى‌رود و همينطور در زيانمندى دستاوردهاى و نتايجى كه از حالات نفسانى حاصل مى‌شود مثل از دست دادن صحّت و سلامت و عقل و ايمان و ثواب و اين قسمت دوّم يعنى زيان نفسانى و روانى همان است كه خداى تعالى آن را خسران مبين ناميده است و گويد الَّذِينَ‌ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ‌- 15/ زمر).

و وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ‌ الْخاسِرُونَ‌- 121/ بقره).

و الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ ... تا أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌- 27/ بقره).

و فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرِينَ‌- 30/ مائده).

و وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ‌- 9/ الرّحمن).

كه در آيه اخير عبارت- وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ‌- جايز است اشاره‌اى باشد به در نظر گرفتن و خواستن عدالت در وزن و ترك ظلم در آن چيزى كه بايستى در سنجيدن بدست آيد.

و نيز جايز است- و لا تخسروا الميزان- اشاره به عمل كردن و بدست آوردن چيزى باشد كه در قيامت مايه خسران نمى‌شود پس معنى اخير و آنچه را كه در باره آن آيه است در آيه‌ وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ‌- 9/ اعراف) آمده است كه هر دو معنى را شامل مى‌شود، و گر نه خويشتن را خسارت زده‌اند. و هر خسران و زيانى‌