إِذا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا- 4/ واقعه).

و إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها- 11/ الزّلزال).

و يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً وَ تَسِيرُ الْجِبالُ سَيْراً- 10/ طور).

(آيات اخير همگى در صفت اوضاع طبيعت در آستانه قيامة است).

خشي‌

: الخَشْيَة، بيمى است كه با تعظيم و بزرگداشت چيزى همراه است و بيشتر اين حالت از راه علم و آگاهى نسبت بچيزى كه از آن خشيت و بيم هست حاصل مى‌شود لذا دانشمندان مخصوص چنان حالتى هستند، كه فرمود:

إِنَّما يَخْشَى‌ اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ- 28/ فاطر).

و وَ أَمَّا مَنْ جاءَكَ يَسْعى‌ وَ هُوَ يَخْشى‌- 9/ عبس).

و مَنْ‌ خَشِيَ‌ الرَّحْمنَ‌- 33/ ق).

و فَخَشِينا أَنْ يُرْهِقَهُما- 80/ كهف).

و فَلا تَخْشَوْهُمْ‌ وَ اخْشَوْنِي‌- 3/ مائده).

و يَخْشَوْنَ‌ النَّاسَ‌ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً- 77/ نساء).

و فرمود: الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ‌- 39/ احزاب).

و وَ لْيَخْشَ‌ الَّذِينَ ...- 9/ نساء).

يعنى: تا با درك و فهم از گناهش پروا دارند.

خداى تعالى فرمايد: خَشْيَةَ إِمْلاقٍ‌- 31/ اسراء) يعنى: فرزندانتان را از بيم آنكه نكند به آنها سختى و قحطى برسد نكشيد.

و آيه‌ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ‌- 11/ يس) بهشت براى كسى است كه بمقتضاى شناخت او در جانش حالتى از پرهيزكارى و پروا هست.

خصص‌

: التَّخْصِيص‌ و الاخْتِصَاص‌ و الخُصُوصِيَّة و التَّخَصُّص‌ يعنى اختصاص يافتن و مربوط شدن جزئى از چيزى بآنچه كه در كلّى با آن چيز همسان نيست و مشاركت ندارد (مثل اختصاص يافتن ابرو به چهره آدمى در حالى كه از جنس پوست و گوشت چهره نيست امّا جزئى از چهره است) و اين واژه بر خلاف واژه‌