قسمت سرسبز روستاهاى عراق را بخاطر زيادى نخلستانها و باغات كه از دور سياه به نظر مى‌آيد- سواد- گفته‌اند.

خُضْرَة- را هم- دهمة- ناميده‌اند كه همان سبز پر رنگ است.

در سخن خداى سبحان كه مى‌فرمايد: مُدْهامَّتانِ‌- 65/ الرّحمن) يعنى دو بهشت سر سبز و خرّم (مفردش- مدهامّة از فعل- ادهام يدهام ادهيمام) است، در سخن پيامبر 6 هست كه‌

«إيّاكم و خَضْرَاء الدّمن».

و خود پيامبر 6 اين سخن را تفسير فرمود كه:

«المرأة الحسناء فى منبت السّوء»[1].

مُخَاضَرَة- داد و ستد در ميوه و سبزيجات قبل از چيدن و رسيدن آنها است.

خَضِيرَة- خرما بنى كه خرمايش هنوز زرد نشده مى‌ريزد.

خضع‌

: خداى تعالى گويد: فَلا تَخْضَعْنَ‌ بِالْقَوْلِ‌- 32/ احزاب) (ترجمه تمام آيه چنين است- اشاره به زنان است كه مى‌گويد با ناز و خشوع يعنى با نرمى با

[1] در حديث اوّل بصورت تشبيه فرموده: از سبزه‌هايى كه در اطراف خيمه‌ها و چادرها كه در اثر ريزش نشخوار و مدفوع حيوانات ظاهر مى‌شود و سبزه زارى سطحى است كه زرد پژمرده مى‌شود دورى كنيد و بعد فرمود يعنى در انتخاب زن و همسر اصالت خانوادگى و اخلاق و خوى نيك را در نظر گيريد نه تنها زيبائى ظاهرى را، بديهى است در سخن نخستين پيامبر6 اگر چه تشبيهى عميق و اجتماعى و ادبى است، امّا با موضوعى دقيق و انسانى به بهترين امر محسوس بيان شده كه از جنبه علمى و بهداشتى هم در خور دقّت است زيرا چنان سبزه‌هايى( دمن) همواره مركز فضولات دامها و رشد بيماريهاست هر چند كه سبزيش زودرس و چشمگير است ولى پايانش درد آورد و بيمارى زاست.

مدهامّة: مرغزار سرسبز و خرّم.