ستم مى‌خورد و تبديل به قاذورات مى‌كرد و آنها را در دوزخ مى‌خورد مگر كسيكه در دنيا و در راه حقّ همواره خاطى و خطا كار است).

ذنب- هم‌ خاطِئَة- ناميده شده.

در آيه‌ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ- 9/ حاقّه (يعنى شهرهاى قوم لوط كه گناهانى بس بزرگ انجام مى‌دادند و خطا كار بودند).

خاطئة- گناهى است بس بزرگ، چنانكه مى‌گويند شعر، شاعرى (كه صنعت شاعرى او از شعرش پيداست و بزرگى آن گناه هم از عمل به گناهش نمودار).

امّا آنچه را كه از خطاها مقصود نباشد پيامبر 7 آن را متجاف عنه- يعنى دور از گناه و خطا ياد نموده است.

و خداى تعالى هم گويد: نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ‌- 58/ بقره) معنيش همان است كه قبلا گفته شد.

خطو

: خَطَوْتُ‌ أَخْطُو، گام زدم، و قدم مى‌زنم و مى‌گذرم.

خَطْوَة اسم مرّة است يعنى يك گام و يك قدم (اسم مرّه اسمى است كه يكبار عمل كردن چيزى را نشان مى‌دهد مثل- دفعه و جلسه كه در فارسى با كلمه يك توجيه مى‌شود مثل يكدفعه، يك جلسه).

خُطْوَة- فاصله ميان دو پا يا دو گام.

خداى تعالى گويد: وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ‌ الشَّيْطانِ‌- 168/ بقره) يعنى او را پيروى نكنيد مثل آيه‌ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌- 26/ ص) (دنبال هوى و هوس نرويد و آن را پى نگيريد).

خف‌

: الْخَفِيفُ‌، در برابر- ثقيل- يعنى سبك در برابر سنگين و اين معنى:

1- گاهى باعتبار كمى و افزونى در وزن با مقايسه بين دو چيز نسبت به يكديگر گفته مى‌شود مثل:

درهم‌ خَفِيف‌ و درهم ثقيل- (پول سبك و پول سنگين).

2- باعتبار كم و زيادى وقت و زمان مثل: