روز از سياهى شب است).

خِيطَ الشّيبُ فى رأسه- يعنى سپيدى موى و پيرى بر سرش، چون ريسمان سپيد ظاهر شد. (اين معنى در قرآن با عبارتى زيبا و شكوهمند در تشبيهى ادبى آمده است كه‌ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْباً- 4/ مريم يعنى شعله جوانى و دوره پر شورى و حرارت سر فرو نشسته و خاكستر سپيد آن حرارت از موهاى سر ظاهر شده است، گويى كه خود آتشى سپيد است).

الْخَيْط- شتر مرغ، جمعش- خِيطَان‌- است.

نعامة- خَيْطَاء- يعنى گردن دراز كه گوئى گردنش چون طنابى است.

خوف‌

: الْخَوْف‌- يعنى از نشانه‌اى پيدا و ناپيدار منتظر چيزى مكروه و ناپسند شدن همانطور كه- رجاء اميدوارى و چشم داشت به چيزى دوست داشتنى است از روى نشانه‌اى خيالى يا معلوم.

نقطه مقابل- خوف- امن است كه در كارهاى دنيوى و اخروى هر دو بكار مى‌رود.

خداى تعالى گويد: وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ يَخافُونَ‌ عَذابَهُ‌- 57/ اسراء) وَ كَيْفَ أَخافُ ما أَشْرَكْتُمْ وَ لا تَخافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُمْ بِاللَّهِ‌[1]- 81/ انعام).

خداى تعالى گويد: تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً- 16/ سجده).

يعنى: (از استراحتگاه و جاى آرام خويش پهلو بر مى‌دارند و خداى خويش را

[1] سخن حضرت ابراهيم به نمروديان است كه مى‌گويد چگونه از خدايانتان كه شريك گرفته‌ايد بيمناك شوم و حال اينكه شما از اينكه مشركيد نمى‌ترسيد.

و سپس مى‌گويد: كدام گروه شايسته ايمنى خاطر و بيمناك نشدن هستند( استفهام انكارى است) كسانى كه ايمان خود را با ظلم و شرك نياميختند ايمنى از آن ايشان است و ايشانند كه به راه راست و هدايت هستند.

وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ‌- 83 و 81/ انعام).